LOT 53

( 1872 - 1917 )

ΘΩΡΗΚΤΟ ναυπηγήθηκε στην Χάβρη, το 1889. μήκος: 103 μ., εκτόπισμα: 4.900 τ., 6.700 hp. Κύριος οπλισμός: 3 πυροβόλα των 270 χιλ. και 5 πυροβόλα των 150 χιλ.

Κατά τον Πόλεμο του 1897, ανήκε στην Μοίρα Ιονίου και πήρε μέρος στις επιχειρήσεις αποκλεισμού του Αμβρακικού.
Συμμετείχε και στους Βαλκανικούς Πολέμους (1912-1913). Μετατράπηκε σε Σχολή Συνεννοήσεως από το 1922 έως το 1929, οπότε διελύθη. Ο φάρος αριστερά είναι μάλλον στην νήσο Ψυττάλεια.

Τιμή εκτίμησης:

LOT 54

Τιμή εκτίμησης:

LOT 55

( 20ός αιώνας )

Τιμή εκτίμησης:

LOT 56

ΑΤΜΟΔΡΟΜΩΝ στην μορφή που είχε προ του 1898. Δηλαδή, φέρει ιστιοφορία ατμοδρόμωνος (νάβα) και όχι την μεταγενεστέρα του ατμομυοδρόμωνος (μπάρκο). Η διαφορά έγκειται στον πρυμναίο ιστό, ο οποίος έφερε αρχικώς τέσσερα σταυρωτά ιστία και ένα ωτοειδές (μπούμα). Μετά την μετατροπή του 1899, ο πρυμναίος ιστός έφερε μόνο μπούμα και φλίσι αντί των τεσσάρων σταυρωτών ιστίων (δες και τον λαχνό 51).

Επίσης, είναι εμφανές το πυροβόλο των 170 χιλ. στην δεξιά πλευρά και στην πρύμνη. Μετά την μετασκευή του 1898, τα 4 πυροβόλα των 170 χιλ. μειώθηκαν σε 2.

Δεν είναι γνωστές άλλες απεικονίσεις του «Ναύαρχος Μιαούλης», στην αρχική του μορφή (1878-1898).

Τιμή εκτίμησης:

LOT 57

( τέλος 19ου )

υπογραφή κάτω δεξιά: «Μπαχάς Χίος»

ΔΙΚΑΤΑΡΤΟ ΙΣΤΙΟΦΟΡΟ με τέσσερις φλόκους. Στον πρωραίο ιστό στην πρώτη σταύρωση διακρίνεται υποδοχή για τραπεζοειδές βοηθητικό ιστίο (κουρτελάτσα).

Τιμή εκτίμησης:

LOT 58

ΤΡΕΧΑΝΤΗΡΙ με ιστοφορία «μπούμας» και τρείς φλόκους, με μπαστούνι και τουρκική σημαία. Στο σινιάλο αναγράφεται «Χίος» και στην πρύμνη «Αγιος Νικόλαος». Αναγράφεται: Αγιος Νικόλαος διοικούμενον υπό τον Πλοίαρχον Νικολάου Καρδίλη. Έργον Νικολάου Σταρά, Αρ. 189». Εικάζεται, ότι ο αριθμός 189 δεν αφορά σε αριθμό έργου, αλλά στην διεύθυνση του ζωγράφου στην Σμύρνη (μικρή απώλεια στα δεξιά).

Τιμή εκτίμησης:

LOT 59

Ναυπηγήθηκε στο Σαουθάμπτον το 1871, ως θαλαμηγό ατμόπλοιο «S/Y MONA» (μήκος: 46 μ., εκτόπισμα: 193 τ., μετά την μετασκευή του 1904, 274 τ.).

Μετασκευάσθηκε σε επιβατηγό ακτοπλοικό στο «Νεώριον Σύρου», το 1904, με το όνομα «Πόρος» και δρομολογήθηκε στον Αργοσαρωνικό και αργότερα στην γραμμή Χαλκίς/Θεσσαλονίκη. Το 1920, αγοράσθηκε από την «Ηλίας Κ. Χατζηκωνσταντής και Σία», μετονομάσθηκε σε «Γεώργιος» και το 1928 σε «Ευρώτας». Δρομολογήθηκε στην γραμμή Πειραιεύς-Μονεμβασιά-Νεάπολις-Γύθειο-Κύθηρα.

Το 1931 επωλήθη στην «Κασσιανή Βαβανάκου» και το 1934 διελύθη, αφού δεν έλαβε άδεια δρομολογίου, δεδομένου ότι με τους Νόμους 5304 από 14.1.1932 και 5340 από 17.8.1932, τα ακτοπλοικά άνω των 50 ετών, απεσύρθησαν υποχρεωτικώς.

Αναγράφεται στο κέντρο «Ενθήμιον Φ.Σ. Κολέθρα»

Τιμή εκτίμησης:

LOT 60

ΤΟ ΑΤΜOΠΛΟΙΟ «Βασιλάκης» ναυπηγήθηκε το 1887, από την Richardson/Duck Co, στο Stockton on Tees.
εκτοπίσματος: 2127 κοχ, 1385 κκχ., μήκος: 84 μ., μονέλικο: 200 hp.

Το 1903 αγοράσθηκε από τον τραπεζίτη Λεωνίδα Ζαρίφη και τον Πλοίαρχο Κωστή Βασιλάκη από τα Καρδάμυλα της Χίου (το ιστορικό της αγοράς περιγράφεται στις «Αναμνήσεις» του Γ.Λ. Ζαρίφη, εκδ. Τροχαλία 2002, σελ. 371). Το 1917 το «Βασιλάκης» επωλήθη στην Compagnie Generale Transatlantique/ Saint Nazaire και ως «ISERE» τορπιλλίσθηκε από το γερμανικό υποβρύχιο U-39 (κυβερνήτης Walther Forstmann,1883-1973, με 149 βυθίσεις πλοίων, συνολικού εκτοπίσματος 391.667 κοχ) την 23.6.1917 και βυθίσθηκε 70 ν. μ., δυτικώς του Cap Spartel του Μαρόκου, στον Ατλαντικό. Υπήρξαν 14 ανθρώπινες απώλειες.

Κατά την περίοδο 1914-1917, τα ελληνικά εμπορικά πλοία έφεραν ζωγραφισμένη την ελληνική σημαία στα πλαϊνά του πλοίου καθώς και το όνομα (Vassilakis) και τον λιμένα νηολογήσεως (Piraeus), ώστε να υποδηλώνουν ότι η Ελλάς ήταν ουδετέρα, κατά τον Α´ Παγκόσμιο Πόλεμο (έως το θέρος 1917).

Δεξιά στο βάθος, ενδεχομένως, απεικονίζεται ο φάρος της Γένοβας.

Τιμή εκτίμησης:

LOT 61

ΤΟ ΑΤΜOΠΛΟΙΟ «Χίος» ναυπηγήθηκε ως «Duke of Fife», το 1892, στην Γλασκώβη.
μήκος: 74 μ., εκτόπισμα: 1121 κοχ.
Το 1910 αγοράσθηκε από την «Ανατολική Ατμοπλοΐα» των Αδελφών Πανταλέοντος και ονομάσθηκε «Αρκαδία». Το 1929 εξαγοράσθηκε από την «Ακτοπλοΐα της Ελλάδος Α.Ε», ως συμμετοχή στην νεοϊδρυθείσα (22.5.1929) ΑΚΤ.ΕΛ στην οποία απορροφήθηκαν οι ακτοπλοϊκές: Γιαννουλάτου, Μανουηλίδη, Πανταλέοντος, Βλασσοπούλου, Δομεστίνη και Κων. Τόγια, με 37 ατμόπλοια. Το 1933 ονομάσθηκε ΧΙΟΣ.
Την 18.3.1941, βυθίσθηκε στην Ερέτρια, από γερμανικό αεροπορικό βομβαρδισμό, με απώλειες έναν έλληνα και δύο βρετανούς ναυτικούς.

Το «ΧΙΟΣ» απεικονίζεται με τη χαρακτηριστική για τα πλοία της ΑΚΤ.ΕΛ, πορτοκαλόχρου καπνοδόχο και το σινιάλοστον πρυμναίο ιστό με την λευκή τρίαινα άνω αριστερά, σε κυανό βάθος.

Τιμή εκτίμησης:

LOT 62

ΕΠΙΒΑΤΗΓΟ ΔΗΖΕΛΟΠΛΟΙΟ ναυπηγήθηκε στο Λιβόρνο το 1951, ως ιταλική αποζημίωση.
Επωλήθη από το Ελληνικό Δημόσιο στην «Θηραϊκή Ατμοπλοΐα» του Μάρκου Π. Νομικού από την Σαντορίνη, το 1952. Μέχρι το 1972 εξυπηρέτησε τις ακτοπλοικές γραμμές Κρήτης, Κυκλάδων και Δωδεκανήσων.

Εικονίζεται με τα χαρακτηριστικά της «Θηραϊκής Ατμοπλοΐας Μάρκου Νομικού» γνωρίσματα στην καπνοδόχο: λευκό
βάθος, κυανός σταυρός με οκτώ ακμές μεταξύ δύο κυανών οριζοντίων λωρίδων.

Τιμή εκτίμησης:

LOT 63

ΔΗΖΕΛΟΠΛΟΙΟ φορτηγό πλοίο του Χαλκιά από την Χίο, με μπίγες (δύο στην πλώρη, μία στην πρύμνη)
και γέφυρα/μηχανοστάσιο στο κέντρο. Δεκαετία 1950.

Τιμή εκτίμησης:

LOT 64

ΕΠΙΒΑΤΗΓΟ ΑΤΜΟΠΛΟΙΟ, ναυπηγήθηκε στο Μπέλφαστ το 1893, ως S/S «Magic».
μήκος: 95 μ., εκτόπισμα: 1849 τ.
Δρομολογήθηκε το 1948, ως «Αδρίας» στις ελληνικές ακτοπλοικές γραμμές, από την «Ηπειρωτική Ατμόπλοια Γεώργιος Ποταμιάνος Α.Ε.» (Η-Α-Γ-Π). Ναυάγησε την 6.10.1951, στην Φαλκονέρα, κατά την διαδρομή Χανιά Πειραιεύς. Από τους 616 επιβαίνοντες διεσώθησαν οι 615.

Εικονίζεται με τα διακριτικά της «Η Α Γ Π» στον πρυμναίο ιστό (κυανό βάθος, χρυσό τετράφυλλο και λευκά αρχικά) και στις δύο καπνοδόχους (πορτοκαλόχρους κορμός, μεταξύ δύο λευκών λωρίδων χρυσό τετράφυλλο, σε κυανό βάθος).

Τιμή εκτίμησης:

LOT 65

χειροτέχνημα φυλακής.

Εικονίζεται ανώνυμο ατμόπλοιο επιβατηγό με δύο καπνοδόχους. Παρουσιάζει κάποια ομοιότητα με το ακτοπλοικό
«Κανάρης» της «Πειραϊκής Ατμοπλοΐας Δομεστίνη», που το 1929 περιήλθε στην «Ακτοπλοΐα της Ελλάδος».

Τιμή εκτίμησης:

LOT 66

ΑΤΜΟΠΛΟΙΟ ναυπηγήθηκε το 1905, στο Sunderland από τον J.L.Thompson.
εκτόπισμα: 3826 κκχ, 2455 κοχ, μήκος: 111 μ.
Αρχικώς, είχε το όνομα “RYGJA”και ανήκε στον Νορβηγό J.L. Mowinckel, νηολογημένο στο Μπέργκεν. Το 1927 αγοράσθηκε από τον Μ.Γ. Χρυσάκη, νηολογήθηκε στην Χίο και ονομάσθηκε «Μαραθών». Το 1931 ονομάσθηκε «Κωστής» και το 1936 περιήλθε στους Ιωάννη Δ. Χανδρή και Νικόλαο Ι. Πίσση.

Την 4.9.1939, προσέκρουσε σε νάρκη στο Oeresund της Σουηδίας, 2 ν.μ από το Falsterbo. Το ναρκοπέδιο είχε διασπαρεί από την γερμανική ναρκοθέτιδα «Preussen», αφού ο πόλεμος είχε μόλις κηρυχθεί την 1.9.1939. Το πλήρωμα διασώθηκε από το Φινλανδικό ατμόπλοιο «Poseidon». Το πλοίο δεν βυθίσθηκε, καθότι μετέφερε ξύλινες δοκούς για τις στοές των ανθρακωρυχείων του Βελγίου (από Λένινγκραντ προς Αμβέρσα) και ρυμουλκήθηκε στον λιμένα της Κοπεγχάγης. Επισκευάσθηκε, αγοράσθηκε από Φινλανδούς και ονομάσθηκε «Arica».

Στο πλαίσιο πίσω, αναγράφεται στα δανέζικα «S/SKosti, Graesk, minesprengt a Oeresund 1939» (Ελληνικό Ατμόπλοιο Κωστής προσκρούσαν σε νάρκη, 1939) και «Τidligere DanskMarie» (Μαρία Πριγκίπισσα της Δανίας), ενδεχομένως το όνομα του πλοίου δεξιά, που ρυμουλκεί το ημιβυθισμένο «Κωστής». Στην καπνοδόχο του ατμοπλοίου διακρίνεται τo σήμα του Αντωνίου Χανδρή: δύο λευκές λωρίδες περιμετρικώς και ανάμεσά τους λευκό Χ, σε ανοικτό κυανό βάθος. Κάτω δεξιά, αναγράφεται «1939 Vqurstoff Copenhagen» (δυσδιάκριτη η πρώτη λέξη).

Τιμή εκτίμησης:

LOT 67

Η «Ατμοπλοΐα Ιωάννου Κ. Τόγια» (προέλευση από Κάρυστο) ιδρύθηκε την 29.4.1933 στον Πειραιά και λειτούργησε έως το 1958.Προ του Β´Παγκοσμίου Πολέμου κατείχε τα ακτοπλοϊκά: «ΕΛΣΗ» και «ΣΟΦΙΑ». Μετά τον Β´ Παγκόσμιο Πόλεμο και μέχρι το 1957, κατείχε και τα ακτοπλοϊκά: «ΚΑΡΥΣΤΟΣ» και «ΚΥΚΛΑΔΕΣ».

Το ομοίωμα δεν κατέστη δυνατό να ταυτισθεί με τα ανωτέρω πλοία, το δε διακριτικό σημείο της «Ατμοπλοΐας Τόγια» στην καπνοδόχο μοιάζει μεταγενέστερη προσθήκη. Υπάρχει κάποια ομοιότητα με το «Κωστάκης Τόγιας» (ναυπ. 1911) του Ευαγγέλου Τόγια.

Η σημαία στην πρύμνη είναι η επίσημη ελληνική σημαία και όχι εκείνη του Εμπορικού Ναυτικού. Η ημερομηνία επί της σημαίας «21.2.1913», συμπίπτει με την απελευθέρωση των Ιωαννίνων και ενδεχομένως αποκαλύπτει την ταυτότητα του ατμοπλοίου, ως «Ιωάννινα» ή «Ηπειρος». Αλλά και πάλι, τα ακτοπλοϊκά με το όνομα αυτό, δεν ανήκαν ποτέ στα 20 ατμόπλοια που κατείχαν κατά διαστήματα, οι Κωνσταντίνος, Ευάγγελος, Αλκιβιάδης και Ιωάννης Τόγιας από το 1894 έως το 1957.

37 x 78 εκ. π.

Τιμή εκτίμησης:

LOT 68

Φέρει ασημένια επένδυση με πυκνό, περίτεχνο συρματερό (φιλιγκράν) διάκοσμο. Στην κάνη φέρει σφραγίδα
«MANUFACTURE ROYALE A VERSAILLES». Στον κορμό και στον μηχανισμό σκανδάλης διακοσμητικά στοιχεία
από χρυσό με παραστάσεις πυρσών, κέρατος της Αμάλθειας, άνθινων μοτίβων, ημισελήνου με οθωμανικά
λάβαρα και την επιγραφή «BOUTET A VERSAILLES».

Δημιούργημα του κορυφαίου Γάλλου κατασκευαστή όπλων Nicolas-Noël Boutet, επίσημου οπλουργού του Ναπολέοντα, η πιστόλα ανήκει σε μια ελίτ ομάδα πυροβόλων όπλων φτιαγμένη ειδικά για την οθωμανική αγορά με τα καλύτερα δυνατά υλικά και τη μέγιστη δεξιοτεχνία.

Ο Nicolas-Noël Boutet (1761-1833) ήταν φημισμένος Γάλλος οπλουργός, διευθυντής του βασιλικού εργοστασίου όπλων των Βερσαλλιών από το 1792. Κατασκεύασε πλούσια διακοσμημένα όπλα ως επίσημα δώρα σε στρατιωτικούς ήρωες, βασιλείς και αρχηγούς ξένων κρατών και θεωρείται από τους κορυφαίους καλλιτέχνες οπλουργούς του 18ου και των αρχών του 19ου αιώνα. Τα πυροβόλα όπλα και τα ξίφη του βρίσκονται σε πολλά από τα πιο διάσημα μουσεία και ιδρύματα σε όλο τον κόσμο, όπως το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης, η Συλλογή Wallace, τo Royal Armouries Museum, καθώς και σε βασιλικά οπλοστάσια και ανάκτορα.

μήκος: 52 εκ.

Τιμή εκτίμησης:

LOT 69

Οι οκταγωνικές κάννες και οι πυροδοτικοί μηχανισμοί πυριτόλιθου είναι αγγλικής κατασκευής των Brander & Potts, Λονδίνο. Οι Martin Brander και Thomas Potts συνεταιρίστηκαν ως κατασκευαστές όπλων το διάστημα μεταξύ 1802 και 1827.

μήκος: 43 εκ. έκαστη

Τιμή εκτίμησης:

LOT 70

Στη λαβή διακοσμητικά γεωμετρικά σχήματα φιλοτεχνημένα με σαβάτι.
Στην πολυεδρική απόληξη της λαβής σαβατλίδικοι ρόμβοι με ημισέληνους.

μήκος: 32,5 εκ.

Τιμή εκτίμησης:

LOT 71

Στις δύο πλευρές της θήκης περίτεχνος επιπεδόγλυφος διάκοσμος με σαβάτι με απεικονίσεις μαχών, πολεμικά τρόπαια και λάβαρα, σκηνές κυνηγιού, καθημερινής ζωής, δρακόμορφα τέρατα και μυθολογικές παραστάσεις. Η θήκη φέρει επιγραφή με σαβάτι: «ΜΑΣΤΟΡΟ ΓΗΟΡΓΙS: ΜΑΡΕΤΗS : 1856: ΑΒΓΟΥΣΤΟΥ: 27 ΚΑλΑΡΗΤΗS». Συνεχόμενη επιγραφή, πιθανόν με το όνομα του αρχικού ιδιοκτήτη, έχει σβηστεί. Στο ύψος των κρίκων ανάρτησης ταινία που φέρει στο κέντρο οβάλ μετάλλιο με πορτρέτο γυναίκας, πλαισιωμένο από δικέφαλο αετό και λάβαρα. Η λαβή από κόκαλο με πλούσια διακοσμημένο έλασμα. Ο σταυροειδής φυλακτήρας φέρει σαβατλίδικα φυτικά μοτίβα και οβάλ μετάλλιο με φουστανελοφόρο σε κάθε όψη. Η λάμα από ατσάλι με χρυσά διακοσμητικά μοτίβα και επιγραφή στα οθωμανικά τουρκικά, πιθανόν με ψαλμό από το Κοράνι.

Οι παραστάσεις της θήκης πιθανότατα παραπέμπουν στα γεγονότα του Κρι μαϊκού Πολέμου (1853-1856), όπου η Ρωσική αυτοκρατορία συγκρούστηκε με την Βρετανική, τη Γαλλική, την Οθωμανική και το Βασίλειο της Σαρδη νίας. Στη μία της πλευρά απεικονίζονται Ευρωπαίοι στρατιώτες να επιτίθενται σε οχυρωμένη παραθαλάσσια πόλη. Πρόκειται για τους Bersaglieri, σκοπευτές του Βασιλικού Στρατού της Σαρδηνίας, που εφορμούν να καταλάβουν το κά στρο της Σεβαστούπολης στην Κριμαία. Οι Ιταλοί στρατιώτες αναγνωρίζονται από τα χαρακτηριστικά τους καπέλα με φαρδύ γείσο διακοσμημένα με φτερά. Στην ίδια πλευρά παράσταση στρατοπέδου με σκηνές και σκοπούς Bersaglieri ενισχύει την άποψη ότι πρόκειται για την πολιορκία της Σεβαστούπολης από τα συμμαχικά στρατεύματα που διήρκεσε περίπου ένα χρόνο (25.9.1854 έως 8.9.1855).

Στην άλλη πλευρά της θήκης, σώμα φουστανελοφόρων υπό τους ήχους σαλπιγκτή επιτίθεται σε μεσόγεια οχυρωμένη πόλη που προστατεύεται από κανόνια. Πιθανόν αναπαριστά πολεμικό επεισόδιο της επανάστασης κατά των Τούρκων που ξεκίνησε, με αφορμή την έναρξη του Κριμαϊκού Πολέμου, από ελληνικά εθελοντικά ανταρτικά σώματα στην Ήπειρο τον Ιανουάριο του 1854 και σύντομα επεκτάθηκε στη Θεσσαλία και τη Δυτική Μακεδονία. Παρά τις αρχικές νίκες έναντι των απροετοίμαστων Τούρκων, οι επαναστατικές ομάδες δεν κατάφεραν να επικρατήσουν. Ο διάκοσμος αυτής της πλευράς περιέχει και σπάνιες απεικονίσεις στιγμών της καθημερινής ζωής, όπως τη συγκομιδή καρπών από οπωροφόρο δέντρο και πλανόδιο αρκουδιάρη με το νταούλι και την αρκούδα του. Εξαίρετο και σπάνιο δείγμα της Καλαρρυτινής αργυροτεχνίας από έναν άγνωστο μέχρι σήμερα τεχνίτη, με ιστορικές αναφορές και μοναδική πρωτοτυπία στη διακοσμητική θεματολογία του.

μήκος λάμας: 60 εκ., σπαθιού: 74 εκ., θήκης: 63 εκ.
συνολικό μήκος: 77 εκ.

Τιμή εκτίμησης:

LOT 72

Η λαβή και το θηκάρι από επιχρυσωμένο ασήμι. Περίτεχνος επιπεδόγλυφος σαβατλίδικος διάκοσμος, με παραστάσεις πόλεων, κτηρίων, αγρίων ζώων και πουλιών σε συνδυασμό με άνθινα ροκοκό μοτίβα και γεωμετρικά σχέδια. Η λάμα από ατσάλι με εγχάρακτα γεωμετρικά μοτίβα και εξάλφα.

μήκος λάμας: 56 εκ., πάλας: 70,5 εκ., θήκης: 63 εκ.
συνολικό μήκος: 77 εκ.

Τιμή εκτίμησης:

LOT 73

Στο κοντάκι περίτεχνος διάκοσμος από σεντέφι με παραστάσεις δικέφαλου αετού, δράκου, λιονταριών, πουλιών, άνθινων και γεωμετρικών μοτίβων. Στα μεταλλικά μέρη εγχάρακτος φυτικός διάκοσμος. Σε μικρή σεντεφένια πλάκα είναι χαραγμένη η χρονολογία 1774. Έξι ασημένιοι δακτύλιοι (ψέλια) με ανθέμιο ως κεντρικό μοτίβο συγκρατούν την κάννη με τον κορμό του όπλου. Κάτω από την κάνη αναπτύσσεται ξύλινος ξυστός που στο κάτω τμήμα του φέρει ασημένια επένδυση με άνθινο σφυρήλατο διάκοσμο, η οποία συνεχίζεται και σε τμήμα της κάνης. Στο πίσω τμήμα της σκανδάλης σύμπλεγμα πτηνού με λιοντάρι. Πυροδοτικός μηχανισμός πυριτόλιθου.

Καριοφίλι της ίδιας κατασκευαστικής νοοτροπίας με φτωχότερη διακόσμηση ανήκε στον οπλαρχηγό Γ. Δυοβουνιώτη και εκτίθεται στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο, στην προθήκη «Μεσολόγγι όπλα Αγωνιστών» με αριθμό εκθέματος 2131. Το καριοφίλι ήταν το πιο διαδεδομένο όπλο των αγωνιστών του 1821. Κατά την επικρατέστερη άποψη η ονομασία του προέρχεται από παραφθορά της ονομασίας του βενετικού οπλουργείου «Carlo e Figli» («Κάρλος και Υιοί») που κατασκεύαζε μαζικά αυτό το είδος τυφεκίου.

μήκος: 150 εκ.

Τιμή εκτίμησης:

LOT 74

Στο θηκάρι και τη λαβή πλούσιος σκαλιστός διάκοσμος με μπαρόκ μοτίβα και τμήματα φιλοτεχνημένα με σαβάτι. Στη μία πλευρά της θήκης παράσταση πτηνού χαρακτηριστικού της ηπειρώτικης αργυροχρυσοχοΐας. Φέρει αλυσίδα ανάρτησης διακοσμημένη με κοράλλια στις άκρες. Η λεπίδα από ατσάλι φέρει μεταγενέστερη χρονολογία 1848.

μήκος θήκης: 21 εκ., συνολικό μήκος: 29 εκ.

Τιμή εκτίμησης:

LOT 75

Έργο ηπειρώτικου εργαστηρίου (τέλος 18ου – αρχές 19ου αιώνα).

Διάκοσμος έκτυπος, καλεμιστός, με ρομβοειδή άνθινα μετάλλια στο κέντρο του σώματος και στο καπάκι και φυτικούς κλάδους με άνθινα μπαρόκ μοτίβα στο υπόλοιπο σώμα. Μερική επιχρύσωση των κεντρικών μεταλλίων και των άνθινων μοτίβων, όπως και του περιγράμματος της διακοσμητικής επιφάνειας.

Τιμή εκτίμησης:

LOT 76

Τιμή εκτίμησης:

LOT 77

Πυκνός διάκοσμος με χρυσοκλωστές απεικονίζει άνθινη σύνθεση με κεντρική μαργαρίτα και σχηματοποιημένες τουλίπες.

διαστάσεις: 10 x 11 x 5,3 εκ. έκαστη

Τιμή εκτίμησης:

LOT 78

Φέρει τρεις θήκες, η εμπρόσθια για τις πιστόλες.

Τιμή εκτίμησης:

LOT 79

Η λαβή από ασήμι και φίλντισι φέρει τον Βασιλικό Θυρεό και το μονόγραμμα του Όθωνα.
Η απόληξη της λαβής σε σχήμα λεοντοκεφαλής. Η λάμα του είναι διακοσμημένη με επίχρυσα φυτικά μοτίβα.

μήκος: 91 εκ.

Τιμή εκτίμησης:

LOT 80

Στην κάνη εγχάρακτος διάκοσμος και εμπίεστα κρίνα fleur de lys. Στο ευρύστομο άκρο της επαναλαμβανόμενα εγχάρακτα κυκλικά και ημικυκλικά μοτίβα.

μήκος: 79 εκ.

Τιμή εκτίμησης:

LOT 81

Ξυλόγλυπτος άνθινος διάκοσμος με ένθετα οβάλ ασημένια μετάλλια που απεικονίζουν πρόσωπα. Στην κάνη εμπίεστα κρίνα fleur de lys, δυσανάγνωστη σφραγίδα και επιπεδόγλυφος διάκοσμος με άνθινα και φυτικά μοτίβα και πουλί. Στο μηχανισμό σκανδάλης εγχάρακτος αετός και τα στοιχεία JHPDEOP. Λείπει η βέργα γεμίσματος.

μήκος: 76 εκ.

Τιμή εκτίμησης:

LOT 82

Διάκοσμος από ρόμβους και φολίδες στο κοντάκι. Στην κάνη εμπίεστοι ρόδακες, ταστοιχεία ΜΜΜΜ και εγχάρακτη ημισέληνος.

Oι ναυτικοί της Επανάστασης είχαν στην κατοχή τους και χρησιμοποίησαν κατά κόρον οπλισμό ευρωπαϊκής προέλευσης από την Ιταλία, τη Γαλλία και την Ισπανία. Το τρομπόνι ήταν κατ’ εξοχήν ναυτικό όπλο με κάνη σε σχήμα χοάνης για βολές διασποράς, κατάλληλο για τις συγκρούσεις σώμα με σώμα στα ρεσάλτα.

μήκος: 37,5 εκ.

Τιμή εκτίμησης:

LOT 83

Πρόκειται για σπάνιο δείγμα διπλού κυπέλλου, όπου το κάτω τάσι βιδώνει στο πάνω ώστε να αποτελούν ένα σώμα. Το πάνω τάσι είναι ασημένιο, επίχρυσο εσωτερικά με πλούσιο σφυρήλατο διάκοσμο. Στον ομφαλό του απεικονίζεται η Παναγία στον τύπο της Παναγίας της Βλαχερνίτισσας, και μπροστά της ο Ιησούς με τα χέρια σε στάση ευλογίας. Περιμετρικά της εσωτερικής πλευράς φέρει αψιδωτά διάχωρα με παραστάσεις των Δώδεκα Αποστόλων. Σε δύο διαμετρικά αντίθετα διάχωρα απεικονίζονται ο Ιησούς και ο Άγιος Γεώργιος να φονεύει τον δράκο. Το κάτω τάσι είναι ασημένιο με σαβάτινη μεγαλογράμματη επιγραφή «ΓΗΟΡΓΗ ΓΗΑΝΟ 1774» στον ομ-φαλό. Η επιγραφή περιβάλλεται από πυκνό σφυρήλατο άνθινο διάκοσμο όπου διακρίνονται φτερωτός δράκος και ανθρωποκέφαλη κουκουβάγια στη ράχη μικρού πτηνού. Εξωτερικά φέρει κυκλικά μετάλλια με άγρια ζώα, πουλιά και δικέφαλο αετό, με τους ενδιάμεσους χώρους να καταλαμβάνονται από άνθινα ροκοκό μοτίβα και φιδόμορφους δράκους.

διαστάσεις - στο πάνω τάσι διάμετρος: 12,4 εκ., ύψος: 2,4 εκ. και στο κάτω τάσι: 12,1 εκ. και 2,4 εκ. αντίστοιχα.

Τιμή εκτίμησης:

LOT 84

Περιμετρικά της εξωτερικής πλευράς φέρει έξι κυκλικά διάχωρα με μυθικούς ήρωες, πολεμιστές, σκηνές κυνηγιού, άγρια ζώα και γυμνή γυναίκα που κρατά φυτά και βολβούς (σύμβολο του φθινοπώρου), όλα φιλοτεχνημένα με σαβάτι και οριοθετημένα από δάφνινα στεφάνια, πουλιά και λεπτοκαμωμένα φυτικά μοτίβα. Κάτω από το χείλος περιμετρικά αναπτύσσεται η επιγραφή: «ΝΙΚΟΛΑΟΣΛΑΜΠΡΑΚΗΣ – ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ ΒΑΚΗ ΜΑΙΟΥ.5.1888.ΚΑΡΒΑΣΑΡΑΣ».

Ο Ιωάννης Βάκης καταγόταν από οικογένεια αργυροχρυσοχόων από τους Καλαρρύτες. Οι περισσότεροι Καλαρρυτινοί ασημουργοί, μετά την ολοκληρωτική καταστροφή των Καλαρρυτών από τους Τουρκαλβανούς τον Ιούλιο του 1821, εγκαταστάθηκαν σε διάφορες πόλεις, όπως στα Γιάννενα, στο Μεσολόγγι, στη Ζάκυνθο, στην Αθήνα, στη Χαλκίδα κ.ά. Η Αμφιλοχία, μέχρι τη μετονομασία της το 1907, ήταν γνωστή σαν «Καρβασαράς» από το τουρκικό Καραβάν-Σεράι που σημαίνει σταθμός καραβανιών.

Τιμή εκτίμησης:

LOT 85

Στον ομφαλό εσωτερικά σφυρήλατος δικέφαλος αετός που κρατά δύο σπαθιά. Στην εξωτερική πλευρά εγχάρακτοι δικέφαλοι αετοί και η επιγραφή: «Γ.Π.ΓΙΑΝΟΠΟUΛΟΣ».

Ο Γεώργιος Γιαννόπουλος καταγόταν από το Καρπενήσι. Μόλις άρχισε η Επανάσταση σχημάτισε δικό του σώμα και εντάχθηκε στις δυνάμεις του συμπατριώτη του Αθανασίου Καρπενησιώτη. Σκοτώθηκε μαζί με τον Καρπενησιώτη την 17η Ιουνίου 1821 στη γέφυρα του Προύθου, κατά τη διάρκεια της τελευταίας μάχης της Επανάστασης στη Μολδοβλαχία, γνωστής ως μάχη του Σκουλενίου.

Τιμή εκτίμησης:

LOT 86

Στην εξωτερική πλευρά φέρει περιμετρικά τέσσερα (4) κυκλικά διάχωρα με άνθινα μοτίβα οριοθετημένα από στεφάνια και ροκοκό σχέδια, όλα φιλοτεχνημένα με σαβάτι.
Στο κέντρο κυκλικό μετάλλιο με παρόμοιο διάκοσμο.

Τιμή εκτίμησης:

LOT 87

Σκαλιστός φουσκωτός διάκοσμος με παράσταση της Ανάστασης στον ομφαλό. Στο εσωτερικό τοίχωμα περιμετρικά φέρει αψιδωτά διάχωρα με τις μορφές των δώδεκα Αποστόλων.

Τιμή εκτίμησης:

LOT 88

Μιχαλίτζι/Απριλίου 27/1800

Τιμή εκτίμησης:

LOT 89

Το έργο ζωγραφίστηκε εν ζωή από Ευρωπαίο ταξιδιώτη.

Τιμή εκτίμησης:

LOT 90

Στην εξωτερική πλευρά του πιάτου υπάρχει εγχάρακτη επιγραφή στα οθωμανικά τουρκικά: Ve māliki Tepędęlenli Aḥmed Elmā[s] Āġā müdīr-i umūr-I ḥażret-i ‘Alī Pāşā, 1234 (κάτοχος του είναι ο Αχμέντ Ελμάς Αγάς από το Τεπελένι, μουντίρι ουμούρ (‘εκτελεστικός διευθυντής’) του Εξοχότατου Αλή Πασά, 1234 [1818 - 1819]).
Στο χείλος του πιάτου διακρίνεται η υπογραφή του κατασκευαστή: Hüseyin Usta (μάστορας Χουσεΐν).
Στο καπάκι παλαιότερη επιγραφή του αρχικού ιδιοκτήτη έχει απαλειφθεί με επανασφυρηλάτηση.
Πρόκειται για μία σαφή απόπειρα αποσιώπησης των στοιχείων του αρχικού κτήτορα (damnatio memoriae).

Τα μεταλλικά οθωμανικά σκεύη, ακολουθώντας μακρά παράδοση στον ισλαμικό κόσμο, φέρουν συχνά εγχάρακτη σημείωση με το όνομα του ιδιοκτήτη και ημερομηνία απόκτησης. Στην περίπτωση αυτή η σημείωση χαράσσεται εντός διαχώρου με τη μορφή του σουλτανικού μονογράμματος (tuǧra). Στο καπάκι του σκεύους έχει σβηστεί η επιγραφή του αρχικού ιδιοκτήτη και έχει προστεθεί στο πιάτο παρόμοια επιγραφή που αναφέρει το νέο ιδιοκτήτη Αχμέντ Ελμάς ή Ελμάζ, ανώτερο αξιωματούχο της αυλής και συντοπίτη του Αλή Πασά Ιωαννίνων. Δεν αποκλείεται η πιθανότητα το σκεύος να είναι δώρο του Αλή Πασά στον Αχμέντ.

(Θερμές ευχαριστίες στον Δημήτρη Λούπη για την μετάφραση των οθωμανικών επιγραφών και τα επεξηγηματικά σχόλια).

Τιμή εκτίμησης:

LOT 91

Στη λαβή άνθινος διάκοσμος φιλοτεχνημένος με σαβάτι. Φέρει πενταπλή αλυσίδα που καταλήγει σε κυκλική ασημένια επίχρυση πλάκα διακοσμημένη με πυκνό συρματερό διάκοσμο, μαργαριτάρια, ημιπολύτιμη πέτρα και γάντζο στην πίσω πλευρά. Το θηκάρι από σίδηρο. Στην απόληξη της λαβής ομοίωμα καλπακιού (κεφαλοκαλύμματος) γνωστό και από άλλα σκεύη και αντικείμενα που σχετίζονται με την αυλή του Αλή Πασά.

Το χαρμπί ήταν εξάρτημα καθαρισμού και γόμωσης των πυροβόλων όπλων. Βγάζοντάς το από τη θήκη του αποκαλυπτόταν ένα πολύ αιχμηρό στέλεχος που μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως εγχειρίδιο σε μάχη σώμα με σώμα,αλλά και σαν σουβλί για ψήσιμο και κατανάλωση τροφής.

μήκος: 43 εκ., μήκος αλυσίδας: 36,5 εκ.

Τιμή εκτίμησης:

LOT 92

Το θέμα είναι εμπνευσμένο από την γνωστή ελαιογραφία του Γερμανού ζωγράφου Paul Emil Jacobs του 1842.

ύψος: 9,5 εκ., διάμετρος πιάτου: 14,2 εκ.

Τιμή εκτίμησης:

LOT 93

Εγχάρακτος διάκοσμος με φοινικοειδή, αστερόσχημα και ημικύκλια. Η θήκη από δέρμα, χρυσοκέντητη, με εμφανές βελούδο στο πίσω τμήμα και διακοσμημένη με μπαρόκ μοτίβα. Εξαιρετικό δείγμα ανδρικού εξαρτήματος καλλωπισμού τον 19ο αιώνα.

διαστάσεις: 3 x 4,8 εκ., διαστάσεις θήκης: 5 x 7 εκ.

Τιμή εκτίμησης:

LOT 94

Τα δόντια ανήκουν σε ξεχωριστό έλασμα που στερεώνεται στη λαβή με πριτσίνια.
Η τελευταία φέρει εγχάρακτες βλαστόσπειρες και διάτρητο σκαλιστό άνθινο διάκοσμο στο πάνω τμήμα της.

διαστάσεις χτένας: 9 x 8 εκ., ξύλινου χτενιού: 5,2 x 7 εκ.

Τιμή εκτίμησης:

LOT 95

Βελονοειδές χυτό σώμα με σκαλιστό διάκοσμο. Στο πώμα εναλλάσσονται περιμετρικά φλόγες και οθωμανικές σημαίες με την ημισέληνο πάνω από μια σειρά μαργαρίτες.

μήκος: 9 εκ.

Τιμή εκτίμησης:

LOT 96

Στο σώμα σκαλιστός άνθινος διάκοσμος. Μικρή αλυσίδα συνδέει το πώμα με τη μία λαβή, ενώ από τη δεύτερη λαβή ξεκινούν δύο μεγαλύτερες αλυσίδες που φέρουν στις άκρες χτενάκι φρυδιών και γάντζο σε σχήμα πουλιού. Σπάνιο τεκμήριο καλλωπισμού των γυναικών στον ελλαδικό χώρο κατά τη διάρκεια του 18ου αιώνα.

ύψος: 6 εκ., μήκος αλυσίδας με χτενάκι: 20 εκ.

Τιμή εκτίμησης:

LOT 97

Αλληγορική παράσταση της Ελλάδας την τρικυμιώδη περίοδο της Επανάστασης του 1821.
 

Τιμή εκτίμησης:

LOT 98

Τιμή εκτίμησης:

LOT 99

Τιμή εκτίμησης:

LOT 100

Τιμή εκτίμησης:

LOT 101

Εμπνευσμένο από λιθογραφία του Louis Dupré με τίτλο «GREC D’ HYDRA», 1825.

Τιμή εκτίμησης:

LOT 102

Θεωρείται ότι απεικονίζει εκπατρισθέντες της Πάργας μετά την πώληση της από τους Άγγλους στον Αλή Πασά το 1819.

Τιμή εκτίμησης:

LOT 103

Εμπνευσμένο από λιθογραφία του LouisDupré στο λεύκωμα “Voyage à Athènes et à Constantinople, ou Collection de portraits, vues et costumes grecs et ottomans”, Παρίσι, 1825.

Τιμή εκτίμησης:

LOT 104

Η ταύτιση της μορφής με τον μπουρλοτιέρη της Επανάστασης του 1821 στηρίζεται στο ναυτικό μαντήλι που έχει δεμένο στο λαιμό του και στο θαλάσσιο κύμα που σκάει στον βράχο που κάθεται.

Τιμή εκτίμησης: