Ξενοδοχείο Athens Capital Center Hotel (Ελευθ. Βενιζέλου 4 & Κριεζώτου 2, Σύνταγμα)
Τετάρτη 16 Οκτωβρίου 2024, 5:30 μ.μ. (Λαχνοί 1-315)
Πέμπτη 17 Οκτωβρίου 2024, 5:30 μ.μ. (Λαχνοί 316-615)
Η εξέταση των λαχνών θα πραγματοποιείται από την Τρίτη 1 Οκτωβρίου έως και την Τρίτη 15 Οκτωβρίου (Δευτέρα έως Παρασκευή 10:00 π.μ. – 5:00 μ.μ. και Σάββατο 10:00 π.μ. – 3:00 μ.μ.) στα γραφεία της VERGOS Auctions, κατόπιν τηλεφωνικού ραντεβού στο +30 210 3614897.
Γραμμένο σε 2 φύλλα αριθμημένα με μολύβι 1-2, 189 x 144 mm. (αρχικά αποτελούσαν δίφυλλο, το πρώτο φύλλο εν μέρει και το δεύτερο πλήρως επικολλημένο σε κοινό λευκό φύλλο μεγαλύτερων διαστάσεων). Υπογεγραμμένο: «Μυρτιώτισσα». Στην πίσω όψη του λευκού φύλλου επικολλημένη φωτοκάρτα, 140 x 90 mm., με πορτραίτο του Ούγγρου βιολονίστα Joseph Szigeti, με ιδιόχειρη αφιέρωση: («À Monsieur Alexandre Philadelpheus / souvenir reconnaissant / Joseph Szigeti / 1929 / Athènes»). $ Το λευκό φύλλο έχει αποσπασθεί από λεύκωμα (liber amicorum) του Αλέξανδρου Φιλαδελφέα και φέρει αρίθμηση σελίδων «21» και «22».
Γραμμένο σε φύλλο διαστάσεων 159 x 130 mm. (κομμένο από μπλοκ με διάτρηση στην πάνω πλευρά και επικολλημένο σε λευκό φύλλο μεγαλύτερων διαστάσεων, η πίσω όψη λευκή). Υπογεγραμμένο: «Μυρτιώτισσα», αυτόγραφη σημείωση κάτω αριστερά: «Ἀπό τήν βραβευθεῖσαν / ὑπό τοῦ Κράτους συλλογήν / “Κραυγές” / 1939» (η χρονολογία διαγραμμένη).
Γραμμένο σε 4 λυτά φύλλα αριθμημένα [1]-4, 285 x 213 mm. (οι πίσω όψεις λευκές, μικρό σχίσιμο στην πάνω πλευρά). Αυτόγραφες διορθώσεις και συμπληρώσεις. $ Δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στο περιοδικό Εὐθύνη του Κώστα Τσιρόπουλου (Δεκέμβριος 1962). Βλ. και Γιώργος Θεοτοκάς, Στοχασμοί και Θέσεις, Πολιτικά Δοκίμια 1925-1966, τ. Β΄: 1950-1966, Εστία, 1996, σ. 989-90.
Έξι γραμμένες σε 8 λυτά φύλλα διαφόρων μεγεθών, έξι σε επιστολικά δελτάρια και μία σε καρτ ποστάλ ξένου εκδότη. (13) $ «...Ήρθα χτες εδώ από την Παναγιά τη Χρυσοσκαλίτισα στη νοτιοδυτική άκρα της Κρήτης, όπου πέρασα εξαίσιες ώρες με το γέρο Ηγούμενο Γρηγόριο και με τις τέσερείς του καλόγριες (η μια ωραιότατη, νέα, θλιμένη και ψέλνει με πάθος το “Κύριε των Δυνάμεων”..) Πεζοπορία μεγάλη, με βαρι ruck-sack στον ώμο, ολομόναχος κι έχανα το δρόμο, και κατέβαιναν λαχανιασμένοι οι βοσκοί από τα βουνά και με ρωτούσαν με λαχτάρα: “΄Ιντα γίνεται η Νορβηγία;” [...] Η Κρήτη μου δίνει μεγάλη συγκίνηση, οι πέτρες, τα χόρτα, οι άνθρωποι. Μα επειδή είμαι μοναχός όλα αφτα πλαντουν την καρδιά μου, νιώθω συχνά αβάσταχτη πίκρα. Το γέλιο φαίνεται νάναι για μένα η μόνη ασφαλιστική δικλίδα κι αν δε γελω, αγριεβω και μούρχεται να πεθάνω...» (Κάντανος, Σελίνου, 144-40, προς τη Μ. Χουρμούζιου). $ «...Μου γράφετε αν λάβατε γράμα από την Ελένη, πού είναι και πώς περνάει. Έχω μεγάλη αγωνία πως δε θα την ξαναδώ. Ο πολιτικος ουρανος είναι βαρης, και ποιος ξέρει αν θα μπορέσει η Ελένη να γυρίσει. Όλη η Κρήτη θαμπόνει, όταν συλογούμαι το αδυνατο αφτο αγαπημενο σώμα...» (Τοπλού Μοναστήρι, Σάββατο, προς τη Μ. Χουρμούζιου).
8 συνολικά σελίδες, διάφορα μεγέθη, μία σε επιστολικό δελτάριο, 90 x 140 mm. (6) $ Γίνεται αναφορά μεταξύ άλλων στη Στοά του Αττάλου, στο ναό των Αγίων Πάντων Αμπελοκήπων και τις ανασκαφές του ναού από τον Γ. Σωτηρίου, στο Θησείο και στον Ταύρο του Κεραμεικού. $ «...Ἐγώ ὄμως φίλτατε δέν ἔτριψα τά μάτια μου, ἀλλ’ ἐσταυροκοπήθηκα τρεῖς φορές. Ἐπιστρέφων οὗν ἀπό τή Στοά τοῦ Ἀττάλου (τῆς ὁποίας οὐδεμία ἄλλη ἀρχαιολογική περιοχή διατηρεῖται ἀγρυπνότερα καί καθαρώτερα) ἐξέφρασα στόν Ξενόπουλον τήν φρίκην διά τάς καταστροφάς [...] Τί συστήνει σ’ αὐτά ὁ ἔφορος τῶν ἀρχαιοτητων Ἀττικῆς, ὦ Μεγαλοδύναμε ἔφορε τοῦ Παντός;!...»
Γραμμένο με μολύβι σε 7 λυτά φύλλα, αριθμημένα [1]-7 (οι πίσω όψεις λευκές), 209 x 165 mm. Υπογεγραμμένο στο τέλος («Φώτης Κόντογλου»), ο τίτλος στην αρχή του κειμένου, αυτόγραφη σημείωση πάνω από τον τίτλο («Ραδιοφωνική ὁμιλία 3η»).
4 λυτά φύλλα πιασμένα με καρφίτσα στην πάνω αριστερή γωνία τους, αριθμημένα 1-[4], 290 x 210 mm. (οι πίσω όψεις λευκές). Υπογεγραμμένο στο τέλος («Φ. Κόντογλους»), σποραδικές αυτόγραφες διορθώσεις και συμπληρώσεις, ο τίτλος στην αρχή του κειμένου. Πιασμένο μαζί φύλλο μικρότερων διαστάσεων με το παρακάτω κείμενο γραμμένο από άλλο χέρι: «Τό κείμενο πού ἀκολουθεῖ εἶναι μιά ὁμιλία γραμμένη κατά τήν ματωμένη ἔξαρση τῶν Ἑλλήνων τοῦ 1940 πού ἀπευθυνόταν στούς στρατιῶτες μας. Διατηρεῖ μιά βαρυσήμαντη ἐπικαιρότητα καί μέ καμάρι παραδίδεται στούς σημερινούς Ἕλληνες νέους». Τοποθετημένα σε δίφυλλο της Φιλικῆς Ἐταιρείας, και τα δύο με οδηγίες για τον τυπογράφο. [μαζί:] ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ, Φώτης. Πώς πήρανε τή Σπάρτη οἱ βυζαντινοί καβαλλαραίοι τόν Ἰούλιο τοῦ 1936. $ Χειρόγραφο γραμμένο από άλλο χέρι σε δύο λυτά φύλλα, 290 x 210 mm. (οι πίσω όψεις λευκές), ο τίτλος στην αρχή του κειμένου, με αυτόγραφες διορθώσεις και συμπληρώσεις του Φώτη Κόντογλου και τόπο και χρόνο στο τέλος («Στό Μυστρᾶ, Ἰούνιος 1935»). $ Σύντομη αφήγηση πολεμικής σκηνής στο πλαίσιο παιδικού παιχνιδιού. (2)
1 σελίδα, 298 x 196 mm. Υπογεγραμμένο και χρονολογημένο: «Ναπολέων Λαπαθιώτης. / 1937».
1 σελίδα, 218 x 148 mm. (μικρή τρύπα πάνω δεξιά). $ «Δεχθῆτε τίς βαθύτερες εὐχαριστίες μου, καί τή συγκίνησή μου, γιά τά καλά καί πονεμένα λόγια. Ἔχετε ὅ,τι μοῦ ζητήσατε, ἐσώκλειστο...».
Γραμμένο στις σ. [1] και [3] διφύλλου, 190 x 138 mm. (οι σ. [2] και [4] λευκές). Υπογεγραμμένο στη σ. [2]: «Ναπολέων Λαπαθιώτης», χρονολογημένο στην αρχή: «15.X.40». Στη σ. [3] επι κολλημένο απόσπασμα εντύπου με τη φράση για την οποία ζητά τη γνώμη του παραλήπτη. «... Ὁ σεβαστός μου “Παρατηρητής”, -πού τή στήλη του, δέν παύω νά τή θεωρῶ μιά συμβολή πολύτιμη, γιά τήν, τόσο ἀπό ἄποψη ὀρθότητας καί λογικῆς, ὅσο καί αἰσθητική, διαμόρφωση τῆς γλώσσας, καί τοῦ ὕφους μας-, θά μοῦ ἐπιτρέψη νά τοῦ στέλνω, ποῦ καί ποῦ, λέξεις καί φράσεις, συναντημένες ἐδῶ κι’ ἐκεῖ, ὥστε νά προκαλῶ, θέτοντάς τες ὑπό τόν ἔλεγχό του, τίς γνωστές σοφές παρατηρήσεις του... ». $ Η επιστολή απευθύνεται στον Κλ. Καρθαίο, που διατηρούσε εκείνη την εποχή τη στήλη «Τα σημειώματα τοῦ παρατηρητή» στο περιοδικό Νεοελληνικά Γράμματα.
Γραμμένο με μαύρο και μπλε μελάνι σε 74 φύλλα αριθμημένα [1]-17, 20-47 και 49-77, διαστάσεων κατά μέσο όρο 300 x 195 mm. (οι πίσω όψεις ως επί το πλείστον λευκές). Αφιέρωση στην αρχή του κειμένου: «Στό Γιῶργο Γαζῆ / πού ἔχει τήν τόσο συγκινητική γιά μένα / ἐπιείκια νά συγκεντρώνει τίς κουταμάρες μου, / χαρίζω ἐγκάρδια τό πρῶτο χειρόγραφο τοῦ βιβλίου / μου Ν. Μάτσας», αυτόγραφες διορθώσεις και συμπληρώσεις. Μ’ ένα πρωτότυπο σχέδιο με μελάνι σε λεπτό χαρτόνι στην αρχή. Δερμάτινη ράχη. $ Το έργο εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1955 από τις εκδόσεις Μαυρίδης.
Το κάθε φύλλο γραμμένο σε 2 δίφυλλα με μικρά τετράγωνα (καρέ), 298 x 199 mm., [4] σ. έκαστο πλην του τελευταίου, 38 συνολικά σελίδες. 2 φύλλα χρονολογημένα (10 Οκτωβρίου και 15 Νοεμβρίου 1941), 2 μόνο με ημερομηνία (3 και 11 Σεπτεμβρίου) και ένα χωρίς ένδειξη χρόνου αλλά κατά πάσα πιθανότατα φύλλο του Οκτωβρίου 1941. Κείμενο σε 2 στήλες, ένα φύλλο με επικολλημένα αποκόμματα από έντυπες εφημερίδες της εποχής. (5) $ ΣΠΑΝΙΟ.
24 συνολικά σελίδες, διάφορα μεγέθη. Μία επιστολή με έντυπη επικεφαλίδα: «ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΞΕΝΟΠΟΥΛΟΣ / 38, ΟΔΟΣ ΕΥΡΙΠΙΔΟΥ, / ΑΘΗΝΑΙ» και 8 επιστολές με σφραγίδα: «ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΞΕΝΟΠΟΥΛΟΣ / ΑΘΗΝΑΙ». (11) $ Το περιεχόμενο των επιστολών αφορά κυρίως εκδοτικές και οικονομικές υποθέσεις. $ «...Ἀλλά τώρα, πού εἴμαστε πάλι φίλοι σάν πρῶτα καί καλύτερα, καί μέ τήν εὐκαιρία τῶν Εἰκοσάχρονων, μπορῶ νά σοῦ ζητήσω – κι’ οἱ άγαπητοί μου Κολλάρος καί Σαραντόπουλος δέν πιστεύω νά ἔχουν καμμιά ἀντίρρηση – νά μπαίνῃ στό ἐξῆς καί τό ὄνομά μου, στό ἐξώφυλλο κάθε τεύχους καί κάθε τόμου, ἔτσι: ΙΔΡΥΤΗΣ (1927): ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΞΕΝΟΠΟΥΛΟΣ. Ἄλλωστε σέ λίγο – μοιραῖο – μπροστά εἰς τὄνομα αὐτό θά σημειώνεται κι’ ἕνας σταυρός...» (προς τον Πέτρο Χάρη, 1 Ιανουαρίου 1946).
Γραμμένο σ’ ένα φύλλο, 87 x 130 mm. Υπογεγραμμένο: «Κωστῆς Παλαμᾶς». Σε κορνίζα. $ «Καί τό παινεύομαι πῶς ηὗρα, καί εἶμαι Πλάστης, / Καί τό παινεύομαι, οὐρανοί! / Ηὗρα τήν καθαρώτατην Ἰδέα / Μέσ’ στ’ ὡραιότατο κορμί! ». $ Αφιερωμένο από τον ποιητή στην Βήτα (Βικτωρία) Αλ. Φιλαδελφέως, το γένος Βαλάση, το παρόν αυτόγραφο προέρχεται από το λεύκωμα του Αλέξανδρου Φιλαδελφέα και της συζύγου του και δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Μπουκέτο, 6 Αυγούστου 1931.
2 σελίδες, 295 x 194 mm. (κομμένα δύο μικρά τμήματα από τις πάνω γωνίες με απώλεια γραμμάτων«...Δέν εἶναι ἡ μοναδική εἰκόνα πού μοὐ ’καμε ἐντύπωση, ἀλλά εἶν’ αὐτή πού εὐκολώτερα μπορῶ νά διακρίνω ὅτι μπολιάστηκε μέσα μου. Ὅταν μετά πού ἔκλεισα τό βιβλίο σκεφτόμουν ὅτι κάτι θά μποροῦσα νά σᾶς γράψω, εὐχαριστώντας σας γιά τήν ἀποστολή του, βάλθηκα νά ἐξετάζω αὐτό τό μπόλι μέσα μου. Κάθε μπόλι ὅπως μᾶς διδάσκουν οἱ πιό στοιχειώδεις γνώσεις τῆς γεωπονικῆς, πρέπει λένε γιά νά μπορεῖ νά φέρει ἀποτέλεσμα, νά σηκώνει τουλάχιστον τό βάρος ἑνός ὀφθαλμοῦ. Εἶδα λοιπόν τό μάτι σας νᾶναι κατ’ ἀρχήν πραγματικό...».
1 σελίδα, 204 x 127 mm. Έντυπο μονόγραμμα του Ροΐδη πάνω στο μέσο, υδατόσημο «Imperial treasury de la rue”. $ «...Ἡ τελική φράσις τοῦ ἄρθρου περί τῶν τεσσαράκοντα χιλιάδων ἐφέδρων, τούς ὁποίους ἡ Ἑλλάς δύναται ἐν περιπτώσει ἀνάγκης νά ὠθήσῃ εἰς τά σύνορα μοῦ ὑπηγορεύθη ὑπό ἀξιοτίμου κ. Κουμουνδούρου. Πιθανόν νά μήν ἔχει ἡ Ἑλλάς τόσους ἐφέδρους, ἐπειδή ὄμως τοσοῦτοι ἀκριβῶς ἀναλογοῦσιν εἰς τόν μόνιμον αὐτῆς στρατόν, ἡ δέ ἔλλειψις ἐφεδρείας εἶναι ἀνωμαλία ἑλληνική, ἥν δέν γνωρίζουσιν οἱ Εὐρωπαίοι, νομίζω ὅτι ἡ άνωτέρω φράσις “se non è verο, è ben trovatο..». $ Ο Ροΐδης υπήρξε συντάκτης των ετησίων επιθεωρήσεων για τα έτη 1878-1889 στην εφημερίδα Ὥρα, το κομματικό δημοσιογραφικό όργανο του Τρικούπη.
Γραμμένο με μολύβι στις σ. [23][31] τεύχους 16 φύλλων (8 δίφυλλα τοποθετημένα το ένα μέσα στο άλλο, πιασμένα με κλωστή στην αριστερή τους πλευρά, οι σ. [24], [26], [28] και [32] λευκές), 364 x 242 mm. Τόπος και υπογραφή στη σ. [30]: «Δελφοί, Ἄγγελος Σικελιανός», τίτλος στη σ. [23]: «Η Δελφική Ἑλλάδα», αυτόγραφες διορθώσεις. $ Οι τελευταίες 7 παράγραφοι του άρθρου που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Ἐλεύθερον Βῆμα, 28 Σεπτεμβρίου 1926, πρβ. Άγγελος Σικελιανός, Πεζός λόγος, Β΄ , Δελφικά (19211951), Β΄ ἔκδοση, φιλολογική ἐπιμέλεια Γ. Π. Σαββίδης, Ίκαρος, 2020, σ. 37-46. $ Στα 3 πρώτα φύλλα του ίδιου τεύχους (σ. [1]-[5]) υπάρχει αυτόγραφο κείμενο του Σικελιανού με τίτλο «Δουλοφροσύνη» (οι πίσω όψεις λευκές). $ Τα φ. [4]-[11] του τεύχους είναι λευκά. [μαζί του ιδίου:] Σημειώσεις Γ. (Ι). ΧΧΧΙΙΙ. $ Αυτόγραφο «πρόχειρο» διαφόρων λέξεων, στίχων και τετράστιχων, γραμμένο με μολύβι σε 2 τεύχη 4 φύλλων πιασμένα με κλωστή στην αριστερή τους πλευρά, 335 x 228 mm. (λείπει ένα φύλλο του δεύτερου τεύχους). Τίτλος στη σ. [1]: «Σημειώσεις Γ. (Ι). ΧΧΧΙΙΙ.». Αυτόγραφες διορθώσεις, το σύμβολο «+» μπροστά από τις περισσότερες καταχωρήσεις, οι οποίες πιθανώς χρησιμοποιήθηκαν σε σύνθεση ή συνθέσεις του ποιητή. (2)
Γραμμένη στις σ. [1-4] και [1-3] δύο διφύλλων (το δεύτερο δίφυλλο αριθμημένο με το χέρι: «2», η τελευταία σελίδα του λευκή), 175 x 150 mm. $ «...Πολύ θά ἐπεθύμουν, πιστεύσατέ το, νά συναντηθῶμεν. Δέν τολμῶ νά προεξοφλήσω τόν χρόνον τῆς συνεντεύξεώς μας, διότι δυστυχῶς μετ’ ού πολύ, θέλω περιέλθει τάς διαφόρους ἐπαρχίας, ὅπως ἱδρύση παντοῦ ἐπιτροπάς σχετιζομένας μέ τό Δελφικόν Ἕργον. [...] ἀφετηρίαν ἔχω τάς Πάτρας. Θά εἶσθε ἄραγε σύντομα ἐκεῖ; Προκειμένου δέ νά ὁμιλήσω, θά μοῦ ἐπετρέπατε νά ὁμιλήσω εἰς τόν χῶρον τοῦ Ὡδείου;... ».
Γραμμένο σε 6 λυτά φύλλα, αριθμημένα [1]-6, 365 x 286 mm. Αυτόγραφη σημείωση στη σ. [1]: «Γιά τόν Κύριο Χουρμούζιο», διορθώσεις με μολύβι, πιθανώς αυτόγραφες. $ Ο Σικελιανός έκανε δημόσια ανάγνωση της τραγωδίας του Σίβυλλα (πριν τη δημοσίευσή της) στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών στις 3 Νοεμβρίου 1940, μία δηλαδή εβδομάδα μετά την κήρυξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου. Το παρόν κείμενο αποτελεί την ανακοίνωση της τραγωδίας από τον Σικελιανό πριν τη δημόσια ανάγνωση του έργου και κατά πάσα πιθανότητα δημοσιεύθηκε στη εφημερίδα Καθημερινή με τον τίτλο «Εἰσήγηση στήν τραγωδία Σίβυλλα» (3 Νοεμβρίου 1940).
Γραμμένο στις σ. [1] και [3] ενός διφύλλου, 357 x 295 mm. (οι σ. [2] και [4] λευκές), 345 x 230 mm. (τσακίσματα, μικρές φθορές). Υπογεγραμμένο στη σ. [3]: «Ἄγγελος Σικελιανός», αυτόγραφες σημειώσεις και αφιέρωση στη σ. [1], κάτω από τον τίτλο: «(Ατέλειωτα) / (Τέτοια λόγια ἄκουε κἄποτε στόν ὕπνο της, παιδούλα, / ἡ Ἀριάδνη, πρίν γνωρίσει ὁλόκληρο τό Διόνυσο βαθειά της...). / Στήν Κα Μαρία Περ. Ράλλη». Βλ. Ἄγγελος Σικελιανός, Λυρικός Βίος, ΣΤ΄, Ἄγνωστα & ἀνέκδοτα ποιήματα (1902-1951), φιλολογική ἐπιμέλεια Γ. Π. Σαββίδης, Ίκαρος, 2003. $ Η ποιήτρια και πεζογράφος Μαρία Ράλλη, σύζυγος του πολιτικού Περικλή Ράλλη και αδελφή της ηθοποιού Κατίνας Παξινού ήταν ιδρυτικό μέλος και γενική γραμματέας της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών και τιμήθηκε με το πρώτο κρατικό βραβείο πεζογραφίας (1965) για τη συλλογή διηγημάτων Από το ένα στο άλλο.
2 σελίδες, 180 x 114 mm. $ «Ἀγαπητέ Ἀλέξανδρε! Διά τῆς παρούσης σέ εἰδοποιῶ ὅτι χθές ἀπέστειλα εἰς τήν διεύθυνσιν τοῦ Φιλολογικοῦ Συλλόγου Παρνασσοῦ, 7 μικρά Skizzen. [...] ...κατεγινόμην δηλ. εἰς ἕν μεγάλον Skizze παριστόν ἐπεισόδιον τοῦ ἁγίου Ἀγῶνος, καί ἤλπιζον ὡς χθές ἀκόμη ὅτι θά ἠδυνάμην νά ἐλάμβανον μέρος εἰς τόν προκηρυχθέντα διαγωνισμόν μέ τοῦτο· δυστυχῶς αἱ μικραί καί σκοτειναί ἡμέραι, καί ἴσως ἡ ἐκ μέρους μου παραγνώρισις τῶν δυνάμεών μου, συνετέλεσαν ὥστε νά μήν κατορθώσω τοῦτο, ἄν καί μοῖ ἥτο πολύ ἐπιθυμητόν...». $ Ο Ν. Γύζης κέρδισε χρυσό μετάλλιο στην εν λόγω έκθεση του Παρνασσού, στην οποία συμμετείχε μεταξύ άλλων με τα έργα (προσχέδια): «Ἀπόκρεω», «Παρά τήν ἑστίαν», «Ἡ τέχνη καί τά πνεύματα αὐτῆς εἰς συναγωνισμόν προκαλοῦσα», «Νύμφη μετά ἔρωτος παίζουσα» και «Κουλούραι». Βλ. Αλέξανδρος Φιλαδελφεύς, «Καλλιτεχνική ἔκθεσις», Παρνασσός, Σύγγραμμα περιοδικόν, τόμος ΙΓ΄ (Ιανουάριος-Δεκέμβριος 1890), σ. 264-70.
Έξι παρτιτούρες γραμμένες με μελάνι στις σ. [1]-[4] ισάριθμων διφύλλων, τέσσερις: 355 x 272 mm., και δύο: 345 x 265 mm. (λίγο οξειδωμένες η πρώτη και η τελευταία). Όλες με τον τίτλο και τα στοιχεία του έργου στη σ. [1]: («Στίχοι καί μουσική / Κλέωνος Τριανταφύλλου (C. Attic)» (1), «Μουσική καί ποίησις / Κλέωνος Τριανταφύλλου / (Attic)» (1) και «Ποίησις καί Μουσική / Κλέωνος Τριανταφύλλου / ([C.] Attic)» (4). Η πρώτη και η δεύτερη με αφιερώσεις («Ἀφιεροῦται εἰς τήν Α. Υ. τόν Πρίγκηπα Χριστόφορον» και «Τῷ προσφιλεστάτῳ μοι Ἀνδρέα Λαζαρῇ»). Όλες με αύξοντα αριθμό με μολύβι, οθωμανική σφραγίδα και δύο χαρτόσημα στη σ. [1]. [μαζί:] Χειρόγραφο σημείωμα του τυπογράφου/εκδότη, στον οποίο ανατέθηκε η λιθογραφική εκτύπωση των παρτιτούρων, με τους όρους της συνεργασίας και τόπο και ημερομηνία: «Κων/πολις τῇ 29 Ἰουλίου / 11 Αὐγούστου 1919». [μαζί:] Έγγραφο σε αραβική γραφή με σφραγίδα με μελάνι (πιθανώς η καταχώρηση των έξι έργων στο Υπουργείο Παιδείας της Τουρκίας, η οποία αναφέρεται στο σημείωμα του εκδότη). (8)
1 σελίδα, 284 x 210 mm. $ «...ἵνα δυνηθῶ καί ἀποσύρω ἐκ τοῦ Ταμείου τοῦ θεάτρου ποσόν τι χρημάτων, πρό τῆς καθορισθείσας ἡμέρας ἀναλήψεως, λόγῳ ὅλως ἐξαιρετικῆς ἀνάγκης ... ». $ Στην πίσω όψη χειρόγραφες σημειώσεις με μολύβι για τη βελτίωση της επιστολής, τόσο γλωσσικά, όσο και από άποψη περιεχομένου, που πιθανώς ανήκουν στον Κλέανδρο Καρθαίο, ο οποίος διετέλεσε διευθυντής του Εθνικού (Βασιλικού) Θεάτρου.
Γραμμένο με μαρκαδόρο σε φύλλο διαστάσεων 241 x 164 mm. (η πίσω όψη λευκή, λίγο λερωμένο, εν μέρει επικολλημένο σε λεπτό χαρτόνι μεγαλύτερων διαστάσεων). Τίτλος και υπογραφή πάνω: «Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι / Α. Καλδάρα», χρονολογία κάτω: «1945». $ Το Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι, το οποίο συγκαταλέγεται ανάμεσα στα καλύτερα ελληνικά τραγούδια του 20ού αιώνα, γράφτηκε το 1945 και ηχογραφήθηκε το 1947 (ερμηνεία Στέλλα Χασκίλ). $ Σχετικά με το πώς γράφτηκε αυτό το τραγούδι, ο Απόστολος Καλδάρας αφηγείται: «...Το έζησα, τότε με τις συλλήψεις του 1945, μετά τους Γερμανούς, όταν ξέσπασε ο εμφύλιος. Ήμουν στη Θεσσαλονίκη φοιτητής και εργαζόμουν για να εξοικονομώ τα προς το ζην σε ένα κέντρο, μ’ ένα φίλο του οποίου το σπίτι ήταν στην Ακρόπολη κάτω από το Γεντί Κουλέ. Ἐνα σούρουπο, φεύγοντας από το σπίτι αυτό και βλέποντας τη σιλουέτα του κάτεργου, αυτό μου έδωσε την ιδέα...» (Νίκος Χατζηνικολάου, Απόστολος Καλδάρας, αναφορά στη ζωή και το έργο του μεγάλου δημιουργού, Ιανός, 2008).
1 σελίδα, 287 x 215 mm. $ «...Στή Βραδυνή τό ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΜΑΥΡΑ ΣΟΥ ΜΑΛΛΙΑ θά λέγεται δυό φορές (πρῶτο μέρος: Βογιατζής – Μποστ: Μπιθικώτσης). 3. Ἡ Ντόρα ἀντί γιά τό ΝΑΝΟΥΡΙΣΜΑ προτιμῶ νά λέει τό ΤΟ ΣΥΝΝΕΦΟ. Ὥρα 18.15. Ἡμέρα Τετάρτη 25.VII. 62. Μίκης Θεοδωράκης. ΖΩΝ! ΣΑΝΑΤΟΡΙΟ ΠΕΝΤΕΛΗΣ». $ Το καλοκαίρι του 1962 ο Μίκης Θεοδωράκης νοσηλεύθηκε σε κρίσιμη κατάσταση λόγω αναζωπύρωσης της παλιάς του φυματίωσης στο Σανατόριο Τσαγκάρη στην Πεντέλη, όπου και θεραπεύτηκε, καταφέρνοντας έτσι να διευθύνει τις τελευταίες παραστάσεις της Όμορφης Πόλης, στην οποία μεταξύ άλλων πρωταγωνιστούσαν οι Γρηγόρης Μπιθικώτσης, Γιάννης Βογιατζής και Ντόρα Γιαννακοπούλου. [μαζί:] Οἱ αἰτήσεις τῶν Μίκη Θεοδωράκη καί Μίμη Πλέσσα μέ τίς ὑπογραφές τους γιά τήν ἐγγραφή τους ὡς μέλη τοῦ Παν. Μουσικοῦ Συλλόγου. Αθήνα, 6 Ιουνίου 1950 και 13 Δεκεμβρίου 1949. $ 247 x 168 mm. Εν μέρει έντυπες και συμπληρωμένες με το χέρι, σημειώσεις για την έγκριση των αιτήσεων και την εγγραφή στην κάτω πλευρά. [μαζί:] ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ, Μίκης. Τό ἄξιον ἐστί, λαϊκό ὀρατόριο βασισμένο στό ὁμώνυμο ποίημα τοῦ Ὀδυσσέα Ἑλύτη. Αθήνα, Φ. Νάκας, χ.χ. [1976]. $ ΠΡΩΤΗ ΕΚΔΟΣΗ. XIX + 271 σ. Αντίτυπο υπογεγραμμένο από τον συνθέτη στη σ. [IV] και με σποραδικές αυτόγραφες διορθώσεις (συγκεντρωμένες στην τελευταία (λευκή) σελίδα). Αρχικά εξώφυλλα (μικρές φθορές). (4)
1 σελίδα, 189 x 98 mm. Επικολλημένο σε φύλλο χαρτιού μεγαλύτερων διαστάσεων με ένδειξη σελιδαρίθμησης στην πάνω πλευρά («44»), αποσπασμένου καθώς φαίνεται από λεύκωμα (liber amicorum). $ «La petite danseuse de France que vous avez conduite sur l’Acropole, guide aimable, si [nourri] de pure antiquité, y a vibre de toute son âme, et il lui a semblé vraiment que tout elle s’ envolait bien haut, bien loin, vers l’enfini de radieuse lumiere, d’enivrante alliance. Mais pour vous bien dire tout cela, que ne lui prêtez. vous aussi, cher Maître, et votre plume et votre talent... ». [μαζί, επικολλημένο στην άλλη όψη του φύλλου, με ένδειξη σελιδαρίθμησης «43»:] Carte de visite τῆς Mona Paiva μέ αὐτόγραφο σημείωμα. $ 58 x 71 mm. Έντυπη ένδειξη («MONA PAΪVA»). $ «Avec les plus vifs / remerciements pour ton si / amical et si bel article». [μαζί, επικολλημένο στην ίδια όψη:] Παρθενώνας. $ Υδατογραφία σε χαρτί, 91 x 150 mm. Υπογεγραμμένο κάτω αριστερά: «Παλμύρας». $ Η Nelly’s φωτογράφισε τη Mona Paiva στην Ακρόπολη, αφού απέσπασε την άδεια από τον τότε διευθυντή του μνημείου, Αλέξανδρο Φιλαδελφέα.
172 x 125 mm., [2] σ. (εν μέρει επικολλημένο σε λευκό φύλλο μεγαλύτερων διαστάσεων). Μονόφυλλο με χειρόγραφο μενού κάτω από έντυπη επικεφαλίδα («HOTEL “SPAP” OLYMPIA») στην πρώτη σελίδα και αυτόγραφο κείμενο του Φιλαδελφέα («Εἰς ἀνάμνησιν τῆς [...] ἡμέρας / τῆς 22 Μαρτίου 1934, κατά τήν [...] / τῆς προτομῆς τοῦ Γουλ. Δαῖρπφελδ / ἐν Ὀλυμπία»), σκίτσο του Dörpfeld υπογεγραμμένο από τον Φιλαδελφέα και τις υπογραφές των συνδαιτημόνων (με πρώτη αυτή του Dörpfeld) στη δεύτερη σελίδα.