Ο Οίκος υποδέχεται το 2025 με τη δημοπρασία "Ιστορικά και Λαογραφικά αντικείμενα 19ου & 20ού αιώνα" που περιλαμβάνει μεγάλο εύρος αντιπροσωπευτικών έργων τέχνης και αντικειμένων της περιόδου.
Δημοπρασία
ΙΩΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ (Λυσίου 11, 105 56, Πλάκα)
Τετάρτη, 5 Φεβρουαρίου, 5:30 μ.μ.
Έκθεση
ΙΩΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ (Λυσίου 11, 105 56, Πλάκα)
Κυριακή, 2 Φεβρουαρίου, 12:00 μ.μ. έως 8:00 μ.μ.
Δευτέρα, 3 Φεβρουαρίου, 12:00 μ.μ. έως 8:00 μ.μ.
Τρίτη, 4 Φεβρουαρίου, 12:00 μ.μ. έως 8:00 μ.μ.
Τρόποι Συμμετοχής
Τεχνική τριπλής όπτησης.
Επιμελημένος γραπτός διάκοσμος με ροκοκό άνθινες συνθέσεις και κυρίαρχο θέμα το μοτίβο του τριαντάφυλλου (motivo “alla rosa”).
Τεχνική τριπλής όπτησης. επιμελημένος γραπτός διάκοσμος με ροκοκό άνθινες συνθέσεις και κυρίαρχο θέμα το μοτίβο του Μτριαντάφυλλου (motivo “alla rosa”).
Φέρει δύο μικρές μεταγενέστερες οπές για το πέρασμα κορδονιού ανάρτησης στον τοίχο.
Επιμελημένος γραπτός διάκοσμος με ροκοκό άνθινες συνθέσεις και κυρίαρχο θέμα το μοτίβο του τριαντάφυλλου (motivo “alla rosa”).
Τεχνική τριπλής όπτησης.
διαστάσεις: 28 x 35 εκ.
Γραπτός διάκοσμος στυλ compendiario με απεικόνιση οδοιπόρου.
Στην πίσω πλευρά φέρει παλιά μεταλλική βάση ανάρτησης.
Τέτοιου είδους πιάτα στόλιζαν τους τοίχους στα περισσότερα καπετανόσπιτα του Αιγαίου.
Φέρει τριχοειδή ρωγμή.
Γραπτός διάκοσμος με πουλί που ραμφίζει φρούτα στο κέντρο.
Στο χείλος αναπτύσσονται μπαρόκ μοτίβα.
Φέρει τριχοειδή ρωγμή π. 12 εκ. που δεν επηρεάζει το θέμα.
Επιπεδόγλυφος διάκοσμος με επίχρυσα κλαδιά ανθισμένης αμυγδαλιάς με εμφανείς επιρροές από τις κινεζικές πορσελάνες.
Στην εμπρόσθια όψη ζωγραφισμένες φιγούρες περιπλανώμενων εμπόρων εμπνευσμένες από το έργο με τίτλο «Marchand Ambulant au Caire» του διάσημου Γάλλου ζωγράφου και γλύπτη Jean-Léon Gérôme (1824-1904).
Πολύχρωμος άνθινος διάκοσμος με φύλλα σαζ, τριαντάφυλλα, τουλίπες και γαρύφαλλα.
Ζωγραφική σε μπλε του κοβαλτίου, πράσινο, ανάγλυφο κόκκινο (Armenian bole) και μαύρα περιγράμματα. Διατηρούνται ίχνη χρυσού χρώματος πάνω από την εφυάλωση.
Περιμετρικά στο χείλος εναλλασσόμενα μοτίβα από «κύματα που σπάνε».
Στην πίσω πλευρά φυτικά μοτίβα.
Πολύχρωμος άνθινος διάκοσμος με κεντρικό θέμα κυπαρίσσι ανάμεσα σε ελισσόμενα τριαντάφυλλα.
Ζωγραφική σε λαμπερό λευκό φόντο με μπλε του κοβαλτίου, πράσινο, ανάγλυφο κόκκινο (Armenian bole) και μαύρα περιγράμματα.
Περιμετρικά στο χείλος εναλλασσόμενα μοτίβα από «κύματα που σπάνε».
Στην πίσω πλευρά φυτικά μοτίβα.
Πολύχρωμος άνθινος διάκοσμος με κεντρικό φύλλο σαζ, τριαντάφυλλα και τουλίπες, ζωγραφισμένα με μπλε του κοβαλτίου, πράσινο, ανάγλυφο κόκκινο (Armenian bole) και μαύρα περιγράμματα.
Περιμετρικά στο χείλος μοτίβα από «κύματα που σπάνε».
Στην πίσω πλευρά φυτικά μοτίβα.
Συγκολλήσεις και στο χείλος μικρές απώλειες συμπληρωμένες.
Πολύχρωμος γραπτός άνθινος διάκοσμος με τριαντάφυλλα, γαρύφαλλα, τουλίπες και υάκινθο.
Περιμετρικά στο χείλος μοτίβα από «κύματα που σπάνε».
Πολύχρωμος γραπτός άνθινος διάκοσμος με τριαντάφυλλα, τουλίπες και υάκινθο.
Περιμετρικά στο χείλος εναλλασσόμενα μοτίβα από «βράχια» και «κύματα που σπάνε».
Στην πίσω πλευρά φυτικά μοτίβα.
Μικρές απολεπίσεις σε μερικά σημεία του κόκκινου χρώματος.
Πολύχρωμος γραπτός άνθινος διάκοσμος με κεντρικό φύλλο σαζ, τουλίπες και τριαντάφυλλα.
Περιμετρικά στο χείλος εναλλασσόμενα μοτίβα από «κύματα που σπάνε».
Στην πίσω πλευρά φυτικά μοτίβα.
Φέρει τριχοειδή ρωγμή 12 εκ. που δεν επηρεάζει το θέμα.
Πολύχρωμος γραπτός άνθινος διάκοσμος με τριαντάφυλλα και τουλίπες.
Περιμετρικά στο χείλος εναλλασσόμενα μοτίβα από «βράχια» και «κύματα που σπάνε».
Στην πίσω πλευρά φυτικά μοτίβα.
Στο χείλος μικρές απώλειες συμπληρωμένες.
Μικρές απολεπίσεις σε μερικά σημεία του κόκκινου χρώματος.
Πολύχρωμος γραπτός άνθινος διάκοσμος με κεντρικό φύλλο σαζ, τριαντάφυλλα και τουλίπες.
Στο χείλος ταινία με εναλλασσόμενα μοτίβα από «βράχια» και «κύματα που σπάνε».
Φέρει τριχοειδή ρωγμή 6 εκ. που δεν επηρεάζει το θέμα.
Στο ένα, γραπτός άνθινος διάκοσμος με άψητα χρώματα πάνω από την υάλωση.
Περιμετρικά στο χείλος εναλλασσόμενα μοτίβα από «κύματα που σπάνε» και στην πίσω πλευρά χρονολογία 1901 και τα αρχικά J.B.
Στο δεύτερο, γραπτός άνθινος διάκοσμος με κυπαρίσσι ως κεντρικό θέμα.
Στην πίσω πλευρά φέρει σφραγίδα τύπου Cantagalli και τον αριθμό 30.
Στο σώμα συγκολλήσεις και μερική συντήρηση στο κόκκινο χρώμα.
διάμετρος: 26,5 και 27,5 εκ.
Περιμετρικά στο σώμα γραπτός διάκοσμος με τρία εξαπτέρυγασεραφείμκαι σταυροφορικούς σταυρούς κάτω από διαφανή λαμπερή εφυάλωση.
Τα αυγά αυτά ήταν διακοσμητικά αντικείμενα στους χριστιανικούς ναούς, όπου χρησιμοποιούνταν για το κρέμασμα των κα ντηλιών.
Συνήθως ήταν αφιερώματα πιστών και σε μερικές περιπτώσεις έφεραν τα ονόματα των δωρητών και ημερομηνίες.
Περιμετρικά στο σώμα γραπτός διάκοσμος με τρία εξαπτέρυγα Σεραφείμ και σταυροφορικούς σταυρούς κάτω από διαφανή λαμπερή εφυάλωση.
Περιμετρικά στο σώμα γραπτός διάκοσμος με τρία εξαπτέρυγα Σεραφείμ και σταυροφορικούς σταυρούς κάτω από διαφανή λαμπερή εφυάλωση.
Κόκκινος πηλός με υπόλευκο επίχρισμα και γραπτό άνθινο διάκοσμο που αποδίδεται με μπλε του κοβαλτίου και καφεκόκκινο κάτω από διαφανή υάλωση.
Δικτυωτά μοτίβα στο καβέτο.
διάμετρος: 22 εκ. (το καθένα)
Τα χαρακτηριστικά του προσώπου και τα παράσημα είναι ζωγραφισμένα με άψητα χρώματα πάνω από την εφυάλωση με μερικές απώλειες λόγω παλαιότητας.
Ο Βίκτωρ Εμμανουήλ Β΄ (Vittorio Emanuele II, 1820-1878) ήταν βασιλιάς του Πεδεμόντιου, Δούκας της Σαβοΐας και Βασιλιάς της Σαρδηνίας από το 1849.
Στις 18 Φεβρουαρίου 1861 έγινε ο πρώτος βασιλιάς της ενωμένης Ιταλίας μέχρι το θάνατό του το 1878.
ύψος (χωρίς τη λάμπα): 21 εκ.
Αγγείο τύπου aquamanile που γεμίζει από οπή στο πίσω πλαϊνό μέρος και έχει εκροή από το ανοικτό στόμα.
Η ουρά τυλίγεται πάνω στη ράχη του ζώου λειτουργώντας ως λαβή.
Πιτσιλωτός διάκοσμος με τρεξίματα μπατανά και γραπτή διακόσμηση με άψητα χρώματα (χρυσό και κόκκινο) πάνω από την εφυάλωση.
Επιδιορθώσεις σε συγκολλήσεις στα μπροστινά πόδια και στην κοιλιά χωρίς απώλειες.
Η λέξη aquamanile προέρχεται από τις λατινικές λέξεις για το νερό (aqua) και το χέρι (manus).
Ήταν ένα σκεύος σε σχήμα ζώου ή ανθρώπου που χρησιμοποιούνταν για το πλύσιμο των χεριών σε θρησκευτικές και κοσμικές τελετουργίες.
μήκος: 16,5 εκ.
Εγχάρακτος διάκοσμος με εξάλφα και πεντάλφα αντίστοιχα, που αποτελούν αποτροπαϊκά, φυλακτικά και μαγικά σύμβολα.
Στο καπάκι με την πεντάλφα συμπληρωματικός διάκοσμος από σφραγίδες.
Σχεδόν όλα τα χιώτικα καπάκια αυτής της περιόδου είχαν μια οπή στο κέντρο.
Στα κρασοπίθαραχρησίμευε για την άντληση του κρασιού με καλάμι προσαρμοσμένο σε σιφούνι, ώστε να μην αναδεύεται το περιεχόμενο για να μην ξινίζει το κρασί.
διάμετρος: 39 και 44 εκ.
Εγχάρακτος σταυροειδής διάκοσμος με οδοντωτή γλυφίδα στο ένα και ασύμμετρος γραμμωτός διάκοσμος στο άλλο.
διάμετρος: 29 και 24 εκ.
Λευκός πηλός με επίχρισμα και πυκνός άνθινος διάκοσμος κάτω από διαφανή λαμπερή εφυάλωση.
Κατασκευάστηκε το 1922 στην Κιουτάχεια της Μικράς Ασίας κατά την περίοδο της Ελληνικής Κατοχής (Ιούλιος 1921-Αύγουστος 1922).
Στη βάση εσωτερικά επιγραφή «ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΣ ΑΘΗΝΑΙ- 1933»
Από την ομάδα κασελών με ζωγραφιστό καπάκι και εμφανείς δυτικές επιρροές που βρέθηκαν στα Δωδεκάνησα. Σε έντονο κόκκινο φόντο απεικονίζεται ζευγάρι με αναγεννησιακές «βενετσιάνικες» ενδυμασίες, χαρακτηριστικές του β´ μισού του 16ου αιώνα.
Ο άνδρας παίζει λαούτο, ενώ η γυναίκα του προσφέρει λευκούς ιβίσκους, σύμβολοτου έρωτα και της ομορφιάς.
Εκατέρωθεν της κεντρικής παράστασης αναπτύσσονται αμφορείς με λευκά άνθη και πουλιά. Μικροφθορές λόγω παλαιότητας.
Καπάκι κασέλας με πανομοιότυπη παράσταση βρέθηκε στην Πάτμο και εκτίθεται στο Μουσείο Μπενάκη (ΓΕ 35253). Επίσης με παρόμοιες παραστάσεις στην κοσμητική συλλογή ρόδου (βλ. Βιργινία Ματσέλη – Άρης Τσαραβόπουλος, Η ελληνική κασέλα, Καπόν, 2010, σελ 145, 146).
μήκος: 116 εκ.
Το εσωτερικό της είναι διαμορφωμένο με ειδικά ξύλινα χωρίσματα, σε κάνναβο θηκών για την ακριβή τοποθέτηση και φύλαξη μπουκαλιώνμε πολύτιμα υγρά, αρώματα και φάρμακα.
Έχουν διασωθεί και περιλαμβάνονται 6 χειροποίητα γυάλινα μπουκάλια, ενώ μία από τις θήκες ασφαλίζεται με κλειδαριά για προστασία πολυτιμότερων ή ειδικών ειδών.
Ο επάνω χώρος της κασέλας ενσωματώνει μια αφαιρούμενη ξύλινη κασέτα, ένα ειδικό ρηχό ξύλινο κιβώτιο τοποθέτησης μικρών γυάλινων φιαλόσχημων δοχείων για φάρμακα και κρέμες καλλωπισμού (σώζονται δύο).
Σε ειδική υποδοχή της κασέτας φυλάσσεται πέτρινο τριβείο, καθώς και ένα μικρό ξύλινο γουδοχέρι, για την παρασκευή συνταγών.
Το καπάκι της κασέτας ασφαλίζεται με κλειδαριά.
Στην εξωτερική εμπρόσθια ξύλινη επιφάνεια περίτεχνη σκαλιστή διακόσμηση με αμφορείς, άνθη, ρόδακες, πουλιά και κυπαρίσσια.
Το εσωτερικό του καπακιούφέρει σκαλιστό, ζωγραφισμένο και μερικώς επιχρυσωμένο διάκοσμο.
Καθρέπτης με επιχρυσωμένο πλαίσιο, στο οποίο επικάθεται ένα πουλί, πλαισιώνεται από ανάγλυφες επίχρυσες γλάστρες με άνθη μέσα σε ένα πράσινο κάμπο με γιρλάντες λουλούδια και πουλιά.
μήκος: 81 εκ., βάθος: 42 εκ.
Στην εμπρόσθια εξωτερική όψη γραπτός διάκοσμος με εραλδικό δικέφαλο αετό που φέρει αρχικά FGI και πλαισιώνεται από αγγλική και ελληνική σημαίες.
Στο κάτω μέρος χρονολογία 1864.
Στο εσωτερικό του καπακιού ζωγραφιστός διάκοσμος με πυκνό φυλλα δέντρα, ενώ φέρει και τρεις θήκες για φωτογραφίες.
H Ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα πραγματοποιήθηκε με τη συνθήκη του Λονδίνου στις 21 Μαΐου 1864.
Η Βρετανία παραχώρησε το Ηνωμένον Κράτος των Ιονίων Νήσων (που ήταν κτήση της από το 1815) στην Ελλάδα.
μήκος: 132 εκ., βάθος: 45 εκ.
Στη μία από αυτές, η επιφάνεια της επίστεψης χωρίζεται σε τρία τμήματα.
Στο πάνω τμήμα σταυρός και άνθινο μοτίβο, ενώ στο μεσαίο σκαλιστό μπούστο νεαρής γυναίκας που κρατά πουλί.
Στο κάτω τμήμα έφιππος ο δρακοκτόνος Άγιος Γεώργιος.
Πιθανόν από Αιτωλοακαρνανία.
Η επίστεψη της δεύτερης φέρει πυκνό σκαλιστό διάκοσμο από άνθινα και γεωμετρικά μοτίβα, με δικέφαλο αετό στην κορυφή.
Στη μέση περίπου το όνομα «ΕΥΘΗΜ»(ΙΑ).
μήκος: 82,5 και 78 εκ.
Στις επιστέψεις γραμμικά, φυτικά και άνθινα μοτίβα, με φυλακτικούς σταυρούς και σχηματοποιημένα φίδια.
Στη μία λείπει το άγκιστρο.
μήκος: 78 και 89 εκ.
Πλούσιος σκαλιστός διάκοσμος.
Στη μία όψη παράσταση γυναίκας που κρατά δύο παιδιά και ανδρικό μπούστο.
Στην άλλη όψη, άνθινα μοτίβα και παρόμοιο μπούστο άνδρα.
μήκος: 95 εκ.
Η επίστεψη φέρει σκαλιστές παραστάσεις πτηνών, δέντρου της ζωής, καθώς και γεωμετρικά σχέδια και άνθινα μοτίβα που περιβάλλονται από αμφικέφαλαφίδια.
Ένθετες χρωματιστές χάντρες συμπληρώνουν τον διάκοσμο.
Στην πίσω πλευρά χαραγμένα τα αρχικά ΗΑΚ.
μήκος: 89,5 εκ.
Όλα φέρουν σκαλιστές γυναικείες μορφές.
Σε ένα χαραγμένη η ημερομηνία: 4.11.27
Τα «καλτσοβέλονα» ή «καλτσόξυλα» ήταν στηρίγματα της βελόνας του πλεξίματος, που χρησίμευαν ως προέκτασή της και τοποθετούνταν κάτω από την αριστερή μασχάλη.
μήκος: 28-32 εκ.
Μπαστούνια από ξύλο ελιάς.
Στη λαβή του ενός, σύμπλεγμα κεφαλής αλόγου και γυναικείας μορφής.
Στο άλλο, σύμπλεγμα ανδρικής κεφαλής και πτηνού με μακρύ ράμφος.
Στο στέλεχος φέρουν σκαλιστή επιγραφή ΚΕΡΚΥΡΑ.
μήκος: 88 και 93 εκ.
Σχήμα πλακέ με χαραγμένες στα αγγλικά χιουμοριστικές λέξεις: FLIX, PUSSY, LOUPI, ZNUZZLE, LUMPEL κ.ά.
Στα ελληνικά χαραγμένες οι λέξεις: ΚΟΡΔΕΛΙΟ και ΕΣ (ελληνικός στρατός).
Φέρει εγχάρακτη χρονολογία: 1921 και στο καπάκι μεταγενέστερη: 1940
διαστάσεις: 7,3 x 8,4 εκ.
Η επιφάνεια της γάστρας φέρει περιμετρικά πλούσια, εγχάρακτη διακόσμηση με σκηνές από τη σύλληψη του Αθανάσιου Διάκου και την Αγία Σοφία.
Ο λαιμός φέρει γραμμική ταινιωτή διακόσμηση. Στο πάνω μέρος της γάστρας εγχάρακτο κείμενο δυσνόητο «Αδερφε ουμπ χονια» και στη μέση τα αρχικά του χαράκτη ΚΖ.
Φέρει ρωγμή από χτύπημα μήκους περίπου 20 εκ.
Τα κολότζια της Κύπρου φημίζονται για την ιδιαίτερη, σκαλιστή τους διακόσμηση με σκηνές από την καθημερινή ζωή, την ελληνική ιστορία και μυθολογία, αλλά και για τα γεωμετρικά τους σχέδια.
Η χάραξη γινόταν με αιχμηρό μαχαίρι, καρφί ή βελόνι.
Στη συνέχεια επιφάνεια της κολοκύθας επαλειφότανμε μείγμα από στάχτη και λάδι ή μαύρες ελιές για να τονισθεί με μαύρο χρώμα το εγχάρακτο σχέδιο.
Περίτεχνο, πυκνό τερζήδικο χρυσοκέντημα.
Το πιρπιρί υπήρξε το μεγαλοπρεπέστερο ένδυμα της γυναικείας φορεσιάς των Ιωαννίνων την εποχή της ακμής της πόλης.
Την ονομασία του πιθανόν να αντλεί από το βυζαντινό χρυσό νόμισμα υπέρπυρον ή πέρπυρον.
Οι χρυσοκεντητές που κεντούσαν με σύρματα χρυσού ή με ασήμι, ονομάζονταν «πιρπιρήδες».
Η έκφραση «ένα πιρπιρί τρεις γενιές» περιγράφει το πέρασμα αυτού του ενδύματος από μητέρα σε κόρη και λειτουργούσε ως συνδετικός κρίκος μεταξύ των διαφορετικών γενεών.
μήκος: 117 εκ.
Καλυμμένος εξ ολοκλήρου με περίτεχνο,πυκνό τερζήδικο χρυσοκέντημα.
Εξαίρετο δείγμα της χρυσοκεντητικής τέχνης.
μήκος: 108 εκ.
Περίτεχνο, πυκνό τερζήδικο χρυσοκέντημα.
μήκος: 79 εκ.
Μεταξωτές κλωστές σε λινό ύφασμα.
Το ύφασμα διατρέχουν κεντητές ταινίες από εναλλασσόμενα γεωμετρικά θέματα και σχηματοποιημένα ανθοφόρα αγγεία με αντικρυστά πουλιά (πετεινούς) σε τρείς χρωματικές παραλλαγές.
Ο διάκοσμος φέρει τη χαρακτηριστική σχηματοποίηση και τα χρώματα των δωδεκανησιακών κεντημάτων.
Μικροφθορές λόγω παλαιότητας.
διαστάσεις: 290 x 193 εκ.
Kεντητός διάκοσμος από μαλλί και μετάξι με παραδοσιακά μοτίβα του Κασμίρ.
διαστάσεις: 184 x 190 εκ.
Ζωγραφική στο κιβώτιο του κυλίνδρου με ζευγάρια που χορεύουν και παπαγάλους.
Στο κέντρο του πάνω τμήματος χρωμολιθογραφία με γυναικεία μορφή πλαισιωμένη από σταμπωτό ύφασμα με λαχούρια και στα πλαϊνά του ζωγραφισμένα τριαντάφυλλα.
Στο εσωτερικό φέρει ετικέτα: ΙΩΑΝΝΗΣ Γ. ΣΙΓΑΛΑΣ-ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΗΣ ΚΛΕΙΔΟΚΥΜΒΑΛΩΝ μετά κυλίνδρου παντός είδους – ΕΝ ΣΥΡΩ.
Τα τραγούδια του κυλίνδρου της είναι:
1) Καραγκιόζης,
2) Έχε γεια πάντα γεια,
3) Φτωχό κομπολογάκι,
4) Γαρύφαλλο στ’αυτί,
5) Ωραία Αιγιώτισσα,
6) Το Γελεκάκι,
7) Πάνε τα χρόνια, τα όνειρα σβήσανε,
8) Τον παλιό εκείνο τον καιρό,
9) Μπάρμπα-Γιάννης κανατάς
Η λατέρνα παράγει μουσική με ένα περιστρεφόμενο κύλινδρο με καρφιά, με το κάθε ένα από αυτά καθώς κρούει τις χορδές να παράγει και μία νότα.
Χρειάζεται 800 περίπου ώρες για να κατασκευασθεί και 7.000 καρφιά για τα 9 τραγούδια που παίζει.
Στο τέλος του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα, η λατέρνα ήταν βασικό μέσο ψυχαγωγίας και διασκέδασης.
Οι δίσκοι, τα γραμμόφωνα και τα Juke box παραμέρισαν τελείως τη λατέρνα μετά το 1940 ελάχιστες διασώζονται σήμερα.