Πληροφορίες

Χρόνος κατασκευής περίπου στο δεύτερο τέταρτο του 19ου αιώνα. Tην κεντρική πλάκα με το μονόγραμμα (ΔΣ) του ποιητή «αγκαλιάζουν» επτά κυκλικά μετάλλια με ανάγλυφους θυρεούς που αντιστοιχούν στα Ιόνια νησιά. Στο μετάλλιο της Κέρκυρας (ΚΕΡ) αναπαρίσταται η «απήδαλος ναυς», δηλαδή το πλοίο χωρίς πηδάλιο, το αρχαίο έμβλημα της πόλης που συμβόλιζε της ναυτοσύνη των Φαιάκων. Στο μετάλλιο της Κεφαλονιάς (ΚΕΦ) απεικονίζεται ο μυθικός γενάρχης των Κεφαλληνίων Κέφαλος, καθιστός κρατώντας ένα δόρυ στον ώμο. Στο μετάλλιο της Λευκάδας (ΛΕΥ) μια λύρα συμβολίζει τον τόπο θανάτου της αρχαίας λυρικής ποιήτριας Σαπφούς. Στο μετάλλιο των Κυθήρων (ΚΥΘ) απεικονίζεται η αναδυόμενη Aφροδίτη ενώ σε αυτό των Παξών (ΠΑ) η τρίαινα του Ποσειδώνα. Στο μετάλλιο της Ιθάκης (ΙΘΑ) αναπαρίσταται ο Οδυσσέας με τον πιστό του σκύλο Άργο και τέλος σε αυτό της Ζακύνθου (ΖΑΚ) υπάρχει παράσταση τρίποδα, εμπνευσμένη από τα αρχαία νομίσματα του νησιού.

Με τη συνθήκη των Παρισίων (5 νοεμβρίου 1815) τα Επτάνησα αποτέλεσαν αυτόνομο Ιονικό κράτος κάτω από την αποκλειστική προστασία της Μεγάλης Βρετανίας και μετονομάστηκαν σε Ηνωμένον κράτος των Ιονίων νήσων. Η ένωση των Ιονίων νήσων με την Ελλάδα επιτεύχθηκε με τη συνθήκη του Λονδίνου που υπογράφηκε στις 29 Μαρτίου 1864.
Παρόμοιο δακτυλίδι με επτά κυκλικά μετάλλια γύρω από κεντρική πλάκα με τον εστεμμένο βρετανικό λέοντα, είχε εκτεθεί στην Μεγάλη Έκθεση (Great Exhibition of the Works of Industry of All Nations) το 1851 στο Λονδίνο (Official Catalogue, 1851, pp. 164-165). Παρεμφερές δακτυλίδι με επτά κυκλικά μετάλλια, χωρίς το μονόγραμμα του ποιητή, φυλάσσεται σήμερα στη συλλογή του Βρετανικού Μουσείου (αριθ. AF.2595).

βάρος: 5,2 g.