Πληροφορίες

3 σελίδες, 341 x 211 mm. [μαζί, τοῦ ἰδίου:] Δακτυλογραφημένη ἐπιστολή μέ τήν ὑπογραφή του («†ὁ Ἀθηνῶν Μελέτιος») πρός τό βασιλιά Κωνσταντίνο. Ἀθήνα, 19 Δεκεμβρίου 1920. 4 σελίδες, 306 x 216 mm. (2)
«Μεγαλειοτάτη, Ἡ Κυβέρνησις πρόκειται, ὡς πληροφοροῦμαι, νά ὑποβάλῃ πρός ὑπογραφήν Διάταγμα περί ἀπομακρύνσεώς μου ἐκ τοῦ Μητροπολιτικοῦ Θρόνου, ὡς παρανόμως δῆθεν καί ἀντικανονικῶς κατέχοντος αὐτόν. Ἡ ἐγνωσμένη εὐσέβεια τῆς Ὑμετέρας Μεγαλειότητος εἶνε ἀδύνατον νά ἀνεχθῇ τηλικοῦτον ἀδίκημα κατά τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ Μητροπολίτης Θεόκλητος, ὑποπεσών εἰς παράπτωμα κανονικόν διά τῆς ἀντιχριστιανικῆς πράξεως τοῦ ἀναθέματος, ἐδικάσθη ὑπό Συνόδου δεκατριῶν Μητροπολιτῶν καί Ἐπισκόπων καί ἐκ τῆς εἰς καθαίρεσιν καταδίκης αὐτοῦ ὁ Θρόνος περιῆλθεν εἰς κανονικήν χηρείαν. Πέντε μῆνας ἀπό τῆς χηρείας αὐτοῦ, καθ’ οὕς οὐδεμία ἠκούσθη πρός τήν Ἱεραρχίαν τοῦ Κράτους καί τάς Ὀρθοδόξους Ἐκκλησίας διαμαρτυρία αὐτοῦ καί ἐπιφύλαξις δικαιώματος ἐκκλήσεως ἐπί μείζονα Σύνοδον, ὡς οἱ Ἱεροί Κανόνες διακελεύονται, ἐξελέγην ἐγώ Μητροπολίτης Ἀθηνῶν, ἔξω τοῦ Κράτους τέως εὑρισκόμενος καί ἀμέτοχος ὅλως τῶν ἐν τῷ Κράτει γενομένων, καί ἀποκατεστάθην διά Διατάγματος τοῦ Βασιλέως Ἀλεξάνδρου. [...] Ἀλλ’ ἄς μή γένηται ἀδικία τοιαύτη κατά τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν Μητρός Ἐκκλησίας διά χειρός Εὐσεβεστάτης Βασιλίσσης, μηδ’ ἄς λεχθῇ ὑπ’ οὐδενός, ὅτι ἀντικανονικός Μητροπολίτης ἐκήδευσε τόν Ἀείμνηστον Βασιλέα Ἀλέξανδρον καί μετ’ ἀντικανονικοῦ Μητροπολίτου συνηύξατο ὑπέρ τῆς ἀναπαύσεως τῆς ψυχῆς Αὐτοῦ ἡ Ὑμετέρα Εὐσεβεστάτη Μεγαλειότης. Ἀρκεῖ εἷς λόγος τῆς Ὑμετέρας Μεγαλειότητος, ὅπως κοπάσῃ τῶν παθῶν ἡ θύελλα καί εἰρηνεύσωσιν αἱ τεταραγμέναι χριστιανικαί συνειδήσεις, ἅς σκανδαλίζει νῦν ὡς σκέψις καί θά σκανδαλίζῃ ἔτι μᾶλλον ὡς γεγονός ἡ διά Βασιλικῆς ὑπογραφῆς ἀποκήρυξις τοῦ Μητροπολίτου καί τῶν ὑπ’ αὐτοῦ ἤ ἐν ὀνόματι αὐτοῦ τελεσθεισῶν μυστηριακῶν καί ἁγιαστικῶν πράξεων...». — «Μεγαλειότατε, Ἡ Κυβέρνησις τῆς Ὑμετέρας Μεγαλειότητος ἐδημιούργησε ζήτημα  Ἐκκλησιαστικόν τοῦ ὁποίου ἴσως καί νῦν ἔτι νά μή ἔχει ἀντιληφθῇ τό μέγεθος καί τήν εὐρύτητα. Ἀπομακρύνασα ἐκ τοῦ Μητροπολιτικοῦ Θρόνου τόν κανονικῶς ἐκλελεγμένον Μητροπολίτην, ἀνεκάλεσεν εἰς αὐτόν τόν δι’  ἀποφάσεως Κανονικοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Δικαστηρίου γεγυμνωμένον παντός ἱερατικοῦ βαθμοῦ, τίτλου καί ἐπισκοπικῆς ἐξουσίας Θεόκλητον, κατήρτισε δέ Σύνοδον ἀντικανονικήν ὑπό τήν προεδρείαν τοῦ καθῃρημένου καί κατά τά τρία τέταρτα ἐξ ἐπισκόπων καθῃρημένων ἐκ τῶν θρόνων αὑτῶν. Βραδύτερον συναισθανθεῖσα τήν ἀνάγκην ἐκκλησιαστικῆς ἐκ τῶν ὑστέρων κυρώσεως τῶν γενομένων, συνεκάλεσε τήν Ἱεραρχίαν τῆς Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας ἐπί τῷ σκοπῷ, ῥητῶς ἐν τῷ Διατάγματι καθοριζομένῳ, ὅπως κηρυχθῶσι καί ἐκκλησιαστικῶς ἄκυρα τό Δικαστήριον καί αἱ ἀποφάσεις αὐτοῦ. [...] Τό σκάνδαλον εἶνε προφανές. Οἱ Ἱεροί Κανόνες ἐποδοπατήθησαν. Αἱ χριστιανικαί συνειδήσεις συνεταράχθησαν ἐπί τῷ γεγονότι ὅτι ἡ Ἐκκλησία ποιμαίνεται ὑπό ἀνθρώπου  ἐστερημένου τῆς χάριτος τῆς ἀρχιερωσύνης, μέγα δέ μέρος τῶν πιστῶν ἔπαυσεν νά ἐκκλησιάζηται μή θέλον νά εὑρίσκηται εἰς κοινωνίαν μετά καθῃρημένου ἐπισκόπου. Οἱ ἀλλόδοξοι καταγελῶσιν ἡμῶν καί αἱ Ὀρθόδοξοι Ἐκκλησίαι ἀδυνατοῦσαι νά ἀνεχθῶσι τηλικαύτην τῶν ἱερῶν τῆς Ἐκκλησίας θεσμῶν σύγχυσιν, εἶνε βέβαιον ὅτι θά
διακόψωσι τήν μετά τῆς ἐν Ἑλλάδι Ἐκκλησίας κανονικήν ἐπικοινωνίαν. Μεγαλειότατε, Ἀνακόψατε τοῦ κακοῦ τήν πρόοδον διά τῆς ἐπαναφορᾶς τῶν Ἐκκλησιαστικῶν πραγμάτων εἰς τήν κανονικήν αὐτῶν ὁδόν. Ἡ Ἐκκλησία ἔχει νόμους ἱερούς αἰωνίου κύρους. Εἶνε ἀδύνατον νά ἀργήσωσιν ἐπ’ ἄπειρον. Εἶνε λοιπόν ἐν τῷ συμφέροντι καί τῆς Ἐκκλησίας καί τῆς Πολιτείας νά ἐκδηλώσωσι τό ταχύτερον τήν ἰσχύν αὐτῶν. Οἱ νόμοι τῆς Ἐκκλησίας εἰς  περίπτωσιν οἵα ἡ προκειμένη προβλέπουν τήν συγκρότησιν Μείζονος Συνόδου ἐν σχέσει πρός τήν δικάσασαν, μείζονος κατά τόν ἀριθμόν τῶν συνέδρων, μείζονος κατά τό ἀξίωμα τοῦ Προέδρου καί συνεπῶς μείζονος καί κατά τό κῦρος τό δικαστικόν. Ἔχει καί ἡ Ἐκκλησία τό Ἐφετεῖον της, ἔχει καί τόν Ἄρειον Πάγον της. Αὐτά ἄς λειτουργήσουν, αὐτά ἄς ἀποδώσουν ἑκάστῳ τό δίκαιον...».