Ο Οίκος υποδέχεται το νέο έτος με τη δημοπρασία "Ιστορικά και Λαογραφικά αντικείμενα 19ου & 20ού αιώνα" που περιλαμβάνει μεγάλο εύρος αντιπροσωπευτικών έργων τέχνης και αντικειμένων της περιόδου.
Δημοπρασία
ΙΩΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ (Λυσίου 11, 105 56, Πλάκα)
Πέμπτη, 8 Φεβρουαρίου, 5:30 μ.μ.
Έκθεση
ΙΩΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ (Λυσίου 11, 105 56, Πλάκα)
Δευτέρα, 5 Φεβρουαρίου, 12:00 μ.μ. έως 8:00 μ.μ.
Τρίτη, 6 Φεβρουαρίου, 12:00 μ.μ. έως 8:00 μ.μ.
Τετάρτη, 7 Φεβρουαρίου, 12:00 μ.μ. έως 8:00 μ.μ.
Τρόποι Συμμετοχής
Σφυρήλατος διάκοσμος με άνθινα και φυτικά θέματα.
πλάτος: 18,5 εκ., 22,5 εκ. και 27 εκ.
Περίτεχνος φυτικός διάκοσμος με σμάλτα και κοκκίδωση.
Στον ομφαλό «αναδύεται» άνθος από λευκοκόκκινα σμάλτα και ημιπολύτιμη πέτρα τιρκουάζ.
Διάτρητος συρματερός διάκοσμος με ένθετες χρωματιστές πέτρες και σπειροειδή κρεμασίδια στο κάτω τμήμα.
Την φορούσαν στο στήθος ή στον κεφαλόδεσμο της καλής φορεσιάς.
Σχηματίζεται από δεκατρείς (13) πλάκες με κρεμαστό ρομβοειδές στοιχείο στο κέντρο. Συρματερός (φιλιγκράν) διάτρητος διάκοσμος με ένθετες χρωματιστές και ημιπολύτιμες πέτρες.
Από τις πλάκες εξαρτώνται δύο σταυροί και είκοσι ασημένιες δραχμές Γεωργίου Α´ (1876), ενώ από το κεντρικό στοιχείο πέντε οθωνικά 25λεπτα (1833). Στα δύο άκρα άγκιστρα με τη μορφή δικέφαλου αετού.
μήκος: 48 εκ.
Σχηματίζεται από έντεκα (11) χυτές πλάκες, φιλοτεχνημένες με συρματερή διάτρητη τεχνική και διάκοσμο από χρωματιστές και ημιπολύτιμες πέτρες.
Από τις πλάκες εξαρτώνται πολυάριθμα κρεμασίδια σε σχήμα σταγόνας και στη μέση φέρει σταυρό.
μήκος: 25 εκ.
Δικτυωτό πλέγμα από πολύχρωμες χάντρες που συγκρατείται σε στενή λωρίδα με χρυσοκλωστές.
Παλιό παραδοσιακό νυφικό στολίδι που το φορούσαν στο στήθος σε διάφορες περιοχής της Ελλάδας, περισσότερο όμως στην Αττική, τη Βοιωτία, τις Λιβανάτες και τη Σαλαμίνα.
Βελούδο κεντημένο με χρυσοκλωστές σε όμορφα σχέδια, διακοσμημένο με πούλιες και χάντρες μαζί με χρωματιστές και ημιπολύτιμες πέτρες.
Πυκνή σειρά από κρεμαστά φλουριά στο κάτω τμήμα.
Η «κορώνα» ή «χρυσό κορωνάτσι» ή «ξελίτσι» ήταν δώρο του γαμπρού. Το έδεναν γύρω στο κεφάλι και το άφηναν να πέφτει στο μέτωπο με τρόπο που τα φλουριά να αγγίζουν τα φρύδια.
Σχηματίζεται από δεκατρείς (13) χυτές πλάκες, διακοσμημένες με χρωματιστές και ημιπολύτιμες πέτρες.
Από τις πλάκες εξαρτώνται πολυάριθμα σταγονοειδή και σταυρόσχημα κρεμασίδια.
μήκος: 26 εκ.
Αποτελείται από δύο αχιβαδόσχημες χυτές πλάκες με σφυρήλατο ροκοκό άνθινο διάκοσμο, που φέρουν κρεμασίδια με κοράλλια, κωνσταντινάτο και ψεύτικα φλουριά.
Στον Πόντο τα κωνσταντινάτα τα έλεγαν σαμσάδες ή σεπσέδες.
μήκος: 35 εκ.
Συρματερός διάκοσμος με ημιπολύτιμη πέτρα και κρεμασίδια.
Σχηματοποιημένες χρυσές μαργαριτοποίκιλτες πεταλούδες συγκρατούν αχλαδόσχημο εξάρτημα από σύρματα χρυσού επενδυμένα με σειρές μαργαριτάρια.
Επιστήθιο κόσμημα με πυκνό συρματερό διάκοσμο και άνθινο κεντρικό στοιχείο με ροκοκό επιρροές. Στερεώνεται στο ένδυμα με τέσσερεις γάντζους, εκ των οποίων οι δύο σε μορφή αετού με χρωματιστές πέτρες. Ανδρικό κόσμημα συνήθως των τσελιγκάδων και των καπεταναίων και γυναικείο των Σαρακατσάνων. Το φορούσαν οι νύφες μέχρι να γεννήσουν το πρώτο παιδί.
Αποτελείται από τέσσερεις χυτές πλάκες φιλοτεχνημένες με σαβάτι και ενωμένες μεταξύ τους με αλυσίδες. Στις ακριανές πλάκες γυναικείες μορφές και στις μεσαίες ο Άγιος Γεώργιος και πτηνό μέσα σε φύλλωμα. Γάντζος ανάρτησης με πουλί και κρεμασίδια με οθωνικά νομίσματα στις δύο άκρες.
μήκος: 53 εκ.
Αποτελείται από μια μεγαλύτερη και μία μικρότερη «κομποθηλιά», η κάθε μία σε σύνδεση με τριγωνική πλάκα και ενωμένες μεταξύ τους με αλυσίδες. Οι κομποθηλιές και οι πλάκες είναι διακοσμημένες με χρωματιστές πέτρες και πρόσωπα δουλεμένα με σαβάτι που λειτουργούν ως αποτροπαϊκά σύμβολα.
Κόσμημα της φορεσιάς της Καραγκούνας στη Θεσσαλία, αλλά το φορούσαν και οι Σαρακατσάνες.
μήκος: 60 εκ.
Στην εμπρόσθια όψη παράσταση του Αγ. Δημητρίου να λογχίζει τον Βούλγαρο ηγεμόνα Ιωαννίτζη.
Στην πίσω όψη ο Άγιος Βασίλειος.
Στην εμπρόσθια όψη ανάγλυφη παράσταση του Αγ. Γεωργίου.
Στην πίσω όψη πυκνός σφυρήλατος άνθινος διάκοσμος με ροκοκό στοιχεία και πουλί.
Φέρει επίστεψη με αντίνωτους δράκοντες.
Απεικονίσεις της Σταύρωσης στη μία όψη και της Ανάστασης στην άλλη.
Στις πλάγιες όψεις περιμετρικά φέρει εγχάρακτη επιγραφή: «Χ’ΝΙΚΟΛΟC ΔΗΜΗΤΡΗ ΓΕΩΡΓίΟΥ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗ ΚΙΓΕΖΗ αωιγ (1813)».
Χυτός, σκαλιστός, εγχάρακτος διάκοσμος.
Στη μία όψη ο Άγιος Γεώργιος λογχίζει τον δράκο και στην άλλη η Παναγία Βρεφοκρατούσα με τον Άγιο Χαράλαμπο. Στην επίστεψη σύμπλεγμα με αντικρυστά πουλιά και μπαρόκ μοτίβα απολήγουν σε ανθέμιο που στην πίσω πλευρά του φέρει εγχάρακτο αποτροπαϊκό πρόσωπο.
Συρματερό περίγραμμα και διακόσμηση από κοράλλια και ημιπολύτιμες πέτρες.
Φέρει εσώκλειστο κομμάτι Τίμιου Ξύλου και χειροποίητη ασημένια αλυσίδα.
Στο πάνω τμήμα αμφίπλευρη γυναικεία φιγούρα με κοράλλι στην κορυφή και εγχάρακτος γραμμικός διάκοσμος.
μήκος: 33 εκ.
Στο κεντρικό μετάλλιο ελληνική επιγραφή : διερρηγμέν’ς ενδύεται
ο εραστής του οίνου
συ τον τοιούτον κοίταξαι
και τέτοιος μη γίνου
Στο υπόλοιπο σώμα πολύχρωμος άνθινος διάκοσμος με παιώνιες και μαργαρίτες.
Τεχνική της τριπλής όπτησης.
Στο πέλμα : Νο 2/ F.I.C./P.
Συγκολλήσεις και απώλεια στο χείλος.
Ο λαιμός και το σώμα οριοθετούνται από καφεκόκκινη δαντελωτή ταινία και φέρουν διακόσμηση με εναλλασσόμενες διαγώνιες πράσινες, μωβ και λευκές ταινίες.
Μικροφθορές στο χείλος και μικρές απολεπίσεις στο σώμα και στη λαβή λόγω παλαιότητας.
Λευκός πηλός με επίχρισμα και γραπτός διάκοσμος κάτω από διαφανή λαμπερή εφυάλωση με χαρακτηριστικά διακοσμητικά άνθινα μοτίβα της Κιουτάχειας σε μπλε του κοβαλτίου, κίτρινο, πράσινο, μελιτζανί του μαγγανίου,σκούρο κόκκινο και μαύρα περιγράμματα.
Στη βάση γραμμικό σχέδιο που πιθανότατα υποδηλώνει το εργαστήριο κατασκευής του αγγείου και τριχοειδής ρωγμή μήκους: 8 εκ. π
ύψος: 10,5 εκ., διάμετρος στομίου: 10 εκ.
Λευκός πηλός με επίχρισμα και γραπτός διάκοσμος κάτω από διαφανή λαμπερή εφυάλωση με χαρακτηριστικά διακοσμητικά μοτίβα της Κιουτάχειας σε τιρκουάζ, κίτρινο, μελιτζανί του μαγγανίου και κόκκινο.
Στην πίσω πλευρά φέρει μεταλλική βάση ανάρτησης.
Λευκός πηλός με επίχρισμα και γραπτός διάκοσμος κάτω από διαφανή λαμπερή εφυάλωση με χαρακτηριστικά διακοσμητικά μοτίβα της Κιουτάχειας σε μπλε του κοβαλτίου, τιρκουάζ,κίτρινο, πράσινο, μελιτζανί του μαγγανίου και σκούρο κόκκινο.
Στην πίσω πλευρά φέρει μεταλλική βάση ανάρτησης.
Στο σώμα τριχοειδής ρωγμή μήκους: 7εκ. π.
Στη βάση φέρει τον αριθμό: 1
Κατασκευάστηκε στην Κιουτάχεια της Μικράς Ασίας κατά την περίοδο της Ελληνικής Κατοχής (Ιούλιος 1921 - Αύγουστος 1922).
Στο πίσω μέρος ρωγμή μήκους: 7,5 εκ. περίπου.
Τα χαρακτηριστικά του προσώπου ζωγραφισμένα με άψητα χρώματα.
Ίχνη χρώματος στο φέσι,στο σελάχι με τα όπλα, στα χέρια και στα πόδια.
Λόγω της φορεσιάς ήταν ιδιαίτερα αγαπητό στην Ελλάδα και στους ελληνικής καταγωγής υπηκόους της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Κόκκινος πηλός με υπόλευκο επίχρισμα και πράσινη εφυάλωση που διακόπτεται λίγο πριν τη βάση.
Επίθετος διάκοσμος με φύλλα και γιρλάντες πλαισιώνεται από εξαιρετικά διατηρημένο γραπτό άνθινο διάκοσμο με άψητα χρώματα.
ύψος: 35 εκ. και 36,3 εκ.
Χαρακτηριστικό διακοσμητικό αγγείο των τσανακαλιώτικων εργαστηρίων.
Στο σώμα επίθετος άνθινος ροκοκό διάκοσμος και σχηματοποιημένος αετός.
Φέρει πλευρικά ανθοδοχεία για την υποδοχή λουλουδιών ή κεριών.
Τριχοειδείς συγκολλήσεις στο δεξιό φτερό και στον αετό και μικρή απώλεια στο αριστερό στεφάνι.
Κόκκινος πηλός με υπόλευκο επίχρισμα και γραπτό διάκοσμο που αποδίδεται με μπλε του κοβαλτίου κάτω από διαφανή υάλωση.
Στο κέντρο άνθινο μετάλλιο με κεντρικό στοιχείο γαρύφαλλο ανάμεσασε δύο σχηματοποιημένες τουλίπες.
Δικτυωτά μοτίβα στο καβέτο.
Μικρές απολεπίσεις στο χείλος και στον κάμπο.
Κόκκινος πηλός με υπόλευκο επίχρισμα και γραπτό διάκοσμο που αποδίδεται με οξείδιο του μαγγανίου κάτω από διαφανή υάλωση.
Στο ένα ως κεντρικό μοτίβο σχηματοποιημένη τουλίπα και στο δεύτερο σειρά δέντρων από λεύκες και κυπαρίσσια.
διάμετρος: 23 εκ. και 24 εκ.
Στο στόμιο επικολλημένο γυναικείο πρόσωπο (φτιαγμένο σε καλούπι) με διπλό κόσμημα λαιμού.
Στους ώμους φέρει δύο στάμνες (βάττες) και στο σώμα επίθετη μικρογραφία κουκκουμάρας σε σχήμα παιδιού.
Από την περίοδο 1880-1890, τα εργαστήρια στα Βαρώσια, άρχισαν να κατασκευάζουν και ανθρωπόμορφες κουκκουμάρες, στις οποίες οι πλουμίστρες επικολλούσαν το πρόσωπο και διάφορα διακοσμητικά στοιχεία, όπως γιρλάντες, ζωάκια, φίδια, φυτικά μοτίβα, ρόδακες κ.ά. Οι ανθρωπόμορφες κουκκουμάρες είναι από τα σπανιότερα κεραμικά της κυπριακής αγγειοπλαστικής παράδοσης.
Το θέμα αντιγράφει σχέδιο του Θεμιστοκλή Άννινου στην αθηναϊκή εφημερίδα “ΑΣΤΥ”, αρ. 36, 25.5.1886.
Ο εύζωνας επιλοχίας Μιλτιάδης Γιαταγάνας, με καταγωγή από τη Δωρίδα, διακρίθηκε στις μεθοριακές συμπλοκές του Γκριτζόβαλι και της Μελούνας μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων τον Μάιο του 1886.
Στο χείλος και στο καβέτο πλούσιος διάκοσμος με ροκοκό μοτίβα, πολλά σε χρυσό χρώμα.
Στο κέντρο η ημισέληνος με το αστέρι.
Στο χείλος πλούσιος διάκοσμος με ροκοκό μοτίβα.
Στο κέντρο ο ελληνικός βασιλικός θυρεός με τους Ηρακλείς του Στέμματος και οι λέξεις “D.C.CALVOCORESSI CONSTANTINOPLE”.
Στηρίζεται σε πόδια και φέρει βύθισμα στη μία άκρη. Στο χείλος πλούσιος διάκοσμος με ροκοκό μοτίβα.
Στο κέντρο ο ελληνικός βασιλικός θυρεός με τους Ηρακλείς του Στέμματος και οι λέξεις “D.C.CALVOCORESSI CONSTANTINOPLE”.
Ο Δ. Κ. Καλβοκορέσης ήταν μηχανικός και από το 1893 διατηρούσε τεχνικό γραφείο στην συνοικία Γαλατά της Κωνσταντινούπολης. Ο κύκλος εργασιών του γραφείου περιλάμβανε μελέτες και ίδρυση εργοστασίων, τοπογραφικές μελέτες, τοποθετήσεις μηχανών, μηχανημάτων και εξαρτημάτων, εγκαταστάσεις θέρμανσης και ηλεκτρισμού σε οικοδομές και πλοία κ.ά. Ήταν ο επίσημος αντιπρόσωπος στην Τουρκία του ελληνικού μηχανουργείου και ναυπηγείου «Βασιλειάδης».
Όλα τα πιάτα φέρουν το μονόγραμμα του Μαυροκορδάτου με την βασιλική κορώνα.
Στην πίσω πλευρά σφραγίδα: Α. HACHE & PEPIN LΕ HALLEUR – VIERZON PARIS
Όλα τα πιάτα φέρουν το μονόγραμμα του Μαυροκορδάτου με την βασιλική κορώνα.
Στην πίσω πλευρά σφραγίδα: Α. HACHE & PEPIN LΕ HALLEUR – VIERZON PARIS
Όλα τα πιάτα φέρουν το μονόγραμμα του Μαυροκορδάτου με την βασιλική κορώνα.
Στην πίσω πλευρά σφραγίδα: Α. HACHE & PEPIN LΕ HALLEUR – VIERZON PARIS
Στο σώμα και στο καπάκι φέρει το μονόγραμμα του Μαυροκορδάτου με την βασιλική κορώνα.
Στην βάση σφραγίδα: Α. HACHE & PEPIN LΕ HALLEUR – VIERZON PARIS
ύψος: 20 εκ., πλάτος: 37 εκ. (με καπάκι).
Φέρει το μονόγραμμα του Μαυροκορδάτου με την βασιλική κορώνα.
Στην πίσω πλευρά σφραγίδα: Α. HACHE & PEPIN LΕ HALLEUR – VIERZON PARIS
Οι Μαυροκορδάτοι υπήρξαν σπουδαία Φαναριώτικη οικογένεια που έδωσε μεταξύ άλλων τέσσερις Μεγάλους Διερμηνείς της Πύλης και έξι Ηγεμόνες Μολδαβίας και Βλαχίας. Ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος (1791-1865) υπήρξε πρόεδρος του Εκτελεστικού Σώματος κατά την Επανάσταση του 1821 και διατέλεσε τέσσερις φορές πρωθυπουργός της Ελλάδας την περίοδο 1833-1855.
Κατασκευαστής είναι το φημισμένο εργοστάσιο πορσελάνης ADOLFE HACHE & PEPIN LΕ HALLEUR στο Vierzon της Γαλλίας. Ιδρύθηκε από τον Pierre Pétry στις αρχές της δεκαετίας του 1830. Ο Adolfe Hache, νόθος γιος του Pétry, ανέλαβε τα ηνία της εταιρείας από τον πατέρα του το 1845 και άλλαξε την επωνυμία της προσθέτοντας και το όνομα του κουνιάδου του Léon Pépin-Le Ηalleur. Η εταιρεία είχε έδρα στο Παρίσι στην πλατεία Vendôme, τη Μέκκα της πολυτέλειας στη γαλλική πρωτεύουσα και τα προϊόντα της ήταν συνώνυμα της ποιότητας και του κύρους.
μήκος: 45 εκ., πλάτος: 30 εκ.
Οικιακή θερμάστρα από μαντέμι επενδυμένη με κεραμικές πλάκες του Αβραμίδη, όπου κυριαρχούν τα άνθινα μοτίβα του Ιζνίκ και της Κιουτάχειας.
Στο καπάκι σύνθεση με τουλίπες και άλλα άνθη περιβάλλεται από μοτίβα rumi.
Τα στηρίγματα βάσης της θερμάστρας καλύπτονται από φορητά κεραμικά πόδια σε πράσινο χρώμα. Συγκολλήσεις σε κάποιες κεραμικές πλάκες στο σώμα χωρίς απώλειες, μικρή ρωγμή στο καπάκι.
Ο Μηνάς Αβραμίδης (Κιουτάχεια 1877 - Θεσσαλονίκη 1954) εργάστηκε στο κεραμοποιείο Αλλατίνι από το 1932 μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1936 που καταστράφηκε από πυρκαγιά.
Στην πίσω πλευρά φέρει την σφραγίδα του εργοστασίου με τον ταύρο, χρονολογία 1932 και τις ενδείξεις Νο 20 και 10.
Από τη σειρά κεραμικών γλυπτών που φιλοτέχνησε ο καλλιτέχνης στις αρχές της δεκαετίας του 1950.
ύπογεγραμμένο στη βάση: Πάνος Βαλσαμάκης
Ο Πάνος Βαλσαμάκης υπήρξε από τους θεμελιωτές της έντεχνης κεραμικής στην Ελλάδα. Γεννήθηκε στο Αϊβαλί. Σπούδασε ζωγραφική στη Σχολή Καλών Τεχνών της Μασσαλίας και κεραμική στη Σχολή του Saint-Jean du Desert από το 1923 ως το 1930. Από το 1930 έως το 1942 διεύθυνε το καλλιτεχνικό εργαστήριο της «Κεραμεικός Α.Ε.». Το 1942 ανέλαβε καλλιτεχνικός διευθυντής στην Ανώνυμη Κεραμευτική Εταιρεία Λαυρίου (ΑΚΕΛ) μέχρι το 1957, οπότε συνέχισε να εργάζεται σε δικό του εργαστήριο στο Μαρούσι έως το τέλος της ζωής του.
μήκος: 33 εκ., μέγιστο ύψος: 16 εκ.
υπογεγραμμένο κάτω δεξιά: Π. ΒΑΛΣΑΜΑΚΗΣ.
Στην πίσω πλευρά φέρει σφραγίδα του εργοστασίου και χρονολογία 1930.
τριχοειδής ρωγμή: 11 εκ. π.
υπογεγραμμένο στην πίσω πλευρά: «ΑΚΕΛ ΛΑΥΡΙΟ» Πάνος Βαλσαμάκης 1946
Από τη σειρά κεραμικών που ζωγράφισε ο καλλιτέχνης στα μέσα της δεκαετίας του 1940 όταν ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής στην Ανώνυμη Κεραμευτική Εταιρεία Λαυρίου (ΑΚΕΛ).
ύπογεγραμμένο στην πίσω πλευρά: ΠΒ
ύπογεγραμμένη και χρονολογημένη κάτω δεξιά: C. Carosso 89
Γεννήθηκε στο Asti της Ιταλίας από πατέρα Ιταλό και μητέρα Ελληνίδα. Σπούδασε ζωγραφική και συντήρηση έργων τέχνης στην Albertina Royal Academy στο Τορίνο. Δίδαξε για μικρό χρονικό διάστημα ιστορία της τέχνης για να αφιερωθεί στη συνέχεια ολοκληρωτικά στη ζωγραφική και στη γλυπτική. Η συνάντησή του με τον Έλληνα ποιητή Γιάννη Ρίτσο το 1971 στη Σάμο, σηματοδότησε την αρχή μιας μακρόχρονης καλλιτεχνικής συνεργασίας, της οποίας καρπός είναι τρία λευκώματα με ανέκδοτα ποιήματα,φιλοτεχνημένα με επιχρωματισμένες ξυλογραφίες.
Συγκολλήσεις χωρίς απώλειες.
Ο Νικόλας Γιασιράνης (1901-1973) εργάστηκε από το 1929 ως πρωτομάστορας στην ιταλική εταιρεία ICARO μέχρι τις αρχές του 1942 που έφτιαξε το δικό του εργαστήριο στο χωριό Αρχάγγελος.
Αμφίπλευρα του στομίου φέρει μάτια σε μπλε χρώμα.Στο σώμα γραπτός διάκοσμος με πουλί ανάμεσα σε γαλαζοκίτρινα άνθη.
Το σύνολο των διακοσμητικών στοιχείων ανακαλεί μοτίβα των παραδοσιακών κανατιών της Απουλίας.
Στη βάση των ποτηριών χαραγμένη η υπογραφή: Ηρα
διάμετρος δίσκου: 21 εκ., ύψος ποτηριών: 9 εκ. έκαστο